بررسی رابطه خلاقیت کارکنان با نوآوری سازمانی در شرکت های دانش بنیان (مطالعه موردی: استان تهران)

هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خلاقیت کارکنان با نوآوری سازمانی در شرکت‌های دانش بنیان استان تهران انجام شد. روش: روش پژوهش به روش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شاغل در 3515 شرکت دانش بنیان استان تهران است که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر تعیین شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده صورت گرفته است. برای گردآوری داده‌های مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه خلاقیت رندسیپ (1979) و پرسشنامه نوآوری سازمانی پراجگو و سوهل (2003) استفاده شد. در این پژوهش بر اساس فرمول آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه خلاقیت(0.74) و پایایی پرسشنامه نوآوری سازمانی(0.81) برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش نرم‌افزار آماری spss-26 مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین خلاقیت کارکنان با نوآوری سازمانی در شرکت‌های دانش بنیان رابطه مثبت وجود دارد. از جانب دیگر بین خلاقیت کارکنان با هر یک از ابعاد نوآوری سازمانی یعنی نوآوری تولیدی، نوآوری فرایندی و نوآوری اداری به ترتیب (0.532)، ( 0.496) و (0.402) رابطه مثبت وجود دارد. نتیجه‌گیری: بین خلاقیت کارکنان با نوآوری سازمانی رابطه وجود دارد.