بررسی تطبیقی مدیریت سرمایه فکری در دانشگاه ها

دانشگاه ها در حقیقت تولید کنندگان دانش هستند و مهم‏ترین بازده آنها، دانش در قالب نتایج تحقیقات و دانش‏آموختگان است. اصطلاح سرمایه فکری در هم‏پوشانی همه دارایی‏ها، منابع نامشهود و غیرفیزیکی یک سازمان است که شامل فرایندها، ظرفیت نوآوری و دانش ضمنی و آشکار اعضای آن و شبکه همیاران مورد استفاده قرار می گیرد؟ در حال حاضر، فقط تعداد اندکی از دانشگاه‏ها در سرتاسر جهان (مانند دانشگاه های انگلستان، اسپانیا، اتریش، ایتالیا و ...) به تلاش در ارزیابی، مدیریت و گزارش‏دهی دارایی‏های نامشهود روی آورده‏اند. هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی مدیریت سرمایه‏ فکری در دانشگاه‏های آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز می‏باشد. به این منظور چهار فرضیه از طریق ابعاد مدیریت سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه‏ ساختاری و سرمایه رابطه‏ای طبق نظریه بوینو و همکاران تدوین شد و با استفاده از شاخص‏های الگوی مذکور به صورت اسنادی، داده‏ها جمع‏آوری و با به کارگیری نرم‏افزار اس پی اس اس به کمک آزمون مقایسه میانگین دو جامعه مستقل (تی مستقل) فرضیه‏ها مورد آزمون قرار گرفتند و بدین ترتیب نتایج نشان می‏دهد که بین مدیریت سرمایه فکری و ابعاد آن در دانشگاه‏های آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز تفاوت معناداری وجود دارد. از آنجایی که در این پژوهش یافت شد گزارش های سرمایه فکری در دانشگاه های مذکور، آماده سازی نشده است و میزان افشا سرمایه فکری کمتر و یا به صورت غیرمنسجم و پراکنده است. بر همین اساس این تحقیق توانست تجربه جدیدی در خصوص افشا سرمایه فکری در حوزه پژوهش در دانشگاه آزاد اسلامی به عمل آورد.