تاثیر روش تدریس کاوشگری بر خلاقیت و انگیزه پیشرفت دانشجویان روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی تدریس کاوشگری بر خلاقیت و انگیزه پیشرفت دانشجویان انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران بودند. براساس روش نمونه‌گیری هدفمند 60 دانشجو انتخاب شدند و به دوگروه 30 نفری آزمایش و گواه اختصاص یافتند. ابزار سنجش آزمون سنجش خلاقیت عابدی (1372) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1970) بود. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه از یک ترم تحصیلی تحت تدریس به روش کاوشگری قرار گرفتند و در گروه گواه، روش تدریس به صورت سنتی بود. در پایان دوره های تدریس، از هر دو گروه آزمایش و گواه، پس آزمون به‌عمل آمد.      یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد بین دانشجویان گروهی که با روش کاوشگری آموزش دیده بودند و گروه گواه که تحت آموزش سنتی بوده‌اند؛ از نظر میزان خلاقیت و انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری وجود داشت (p<0.001) و روش تدریس کاوشگری موجب افزایش خلاقیت و افزایش انگیزه پیشرفت در دانشجویان شد.   نتیجه‌گیری: به‌منظور افزایش کیفیت تدریس، ابداع تکنیک‌های متعدد پرورش روحیه کاوشگری برای دروس روان‌شناسی پیشنهاد می‌شود.

The Effectiveness of Inquirybased Teaching Method on Creativity and Achievement Motivation among Psychology Students of Islamic Azad University Science and Research Branch, Tehran

The aim of this study was to determine the effectiveness of inquirybased teaching method on creativity and achievement motivation among university students. It was a pretestposttest design with control and experimental groups. The statistical population consisted clinical psychology students of Islamic Azad University Science and Research Branch in Tehran. Based on purposive sampling method, 60 students were selected and assigned to two 30student control and experimental groups. The dependent variables were measured by Creativity Test of Abedi (1372) and Achievement Motivation Questionnaire of Hermans (1970). The experimental group was taught by inquirybased teaching method for eight sessions while the control group’s teaching approach was a traditional one. At the end of the teaching courses, posttest was performed for both experimental and control groups. The results of multivariate analysis of co variance showed that there was a significant difference in group creativity and achievement motivation between control and experimental situations (P <0.001). And the inquirybased teaching method increased creativity and achievement motivation among students. Hence, in order to increase the quality of teaching, it is suggested to invent various techniques for inquirybased teaching in psychology curriculum.