نقش میانجی توانمندسازی در رابطه بین رفتار نوآورانه و خلاقیت کارکنان

زمینه و هدف: در دنیای رقابتی امروز، تنها مزیت رقابتی پایدار هر سازمان، نیروی انسانی آن و نقش تمامی آن ها در موفقیت سازمان است که این امر از طریق توانمندسازی، رفتار نوآورانه و خلاقیت کارکنان میّسر است. بدین ترتیب، هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی توانمندسازی کارکنان در رابطه بین رفتار نوآورانه و خلاقیت در سازمان آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران است. نمونه آماری این پژوهش بر اساس جدول مورگان و به روش تصادفی ساده، 132 نفر انتخاب شد. در این پژوهش، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های توانمندسازی اسپریتزر، رفتار نوآورانه کانتر و خلاقیت سازمانی رندسیپ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که توانمندسازی کارکنان در رابطه بین رفتار نوآورانه و خلاقیت آن ها نقش میانجی ندارد. رفتار نوآورانه بر خلاقیت کارکنان تاثیر دارد. رفتار نوآورانه بر توانمندسازی کارکنان تاثیر ندارد. توانمندسازی کارکنان بر خلاقیت آن ها تاثیر دارد. نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، می توان گفت که اگر شرایط رفتارهای نوآورانه و نوآوری در سازمان برای کارکنان مهیا نباشد، هر چند کارکنان توانمند باشند یا توانمند ساخته شوند، نمی توان خلاقیت و رفتارهای خلّاق گونه آن ها را ارتقاء بخشید.

The Role of Empowerment in the Relationship between Innovative Behavior and Staff Creativity

Background and Aim: In today’s competitive world, the only sustainable competitive advantage of any organization, its human resources and the role of all of them in the success of the organization is through empowerment, innovative behavior and creativity of the staff. Thus, the purpose of this study was to examine the role of mediating the empowerment of employees in the relationship between innovative behavior and creativity in Tehran’s education organization. Methodology: This research is a descriptivecorrelational one. The statistical population of this research is the staff of the Tehran Education Directorate. The statistical sample of this study was Morgan table and 132 subjects were selected randomly. In this study, Springer Empowerment Inventory, Innovative Counter Behavior, and Randsip’s Organizational Creativity were used for data collection. In order to analyze the data, structural equation modeling has been used. Results: Findings showed that empowerment of employees in the relationship between innovative behavior and their creativity is not mediated. Innovative behavior affects employees’ creativity. Innovative behavior does not affect employee empowerment. Employee empowerment affects their creativity. Conclusion: According to research findings, it can be said that if the conditions of innovative behaviors and innovations in the organization are not provided for the employees, although the employees are capable or capable of being built, creativity and creative behaviors can not be promoted.