ارائه مدلی جهت پیش بینی خلاقیت بر اساس سخت رویی، خود کارآمدی، کمال گرایی، تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاقانه افراد خانواده و خویشاوندان نزدیک با میانجی انگیزش پیشرفت در دانش آموزان

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینى خلاقیت بر اساس، سخت‌رویی خودکارآمدی، کمال گرایی سازگار، کمال گرایی ناسازگار، تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاقانه افراد خانواده و خویشاوندان نزدیک، با میانجی انگیزه پیشرفت در دانش آموزان پسر شهر ارومیه مى‌باشد. روش: روش پژوهش تحلیل مسیر، شیوه نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای و حجم نمونه 300 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان های شهرستان ارومیه در پایه دوم و سوم رشته‌های انسانی، تجربی و ریاضی انتخاب شد. در این مطالعه پرسشنامه خلاقیت عابدی، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پرسشنامه کمال‌گرایی هیل، پرسشنامه سخت رویی کوباسا، پرسشنامه تحصیلات والدین، پرسشنامه سوابق کارهای خلاق خانواده و خویشاوندان نزدیک مورد استفاده قرارگرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد، سخت رویی، خودکارآمدی و کمال‌گرایی سازگار و ناسازگار هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم با میانجی انگیزه پیشرفت رابطه معنی‌داری با خلاقیت دارند. تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاق خانواده و خویشاوندان نزدیک فقط رابطه مستقیم با خلاقیت دارند ولی با انگیزش پیشرفت رابطه ندارد. نتیجه گیری: انگیزش پیشرفت به عنوان یک متغیر میانجی ارتباط بین متغیرهای سخت‌رویی، خودکارآمدی و کمال گرایی با خلاقیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

Providing a model for predicting creativity based on resilience, selfefficacy, perfectionism, parental education, family backgrounds and close relatives’ work with the mediator of progress motive in students

Abstract Objective: The purpose of the present study is to predict creativity according to resilience, efficacy, adjusted perfectionism, maladjusted perfectionism, parents’ education, family members and close relatives’ creative activities, via motivation to progress among male students at Urmia, Iran. Method: The Statistical method of this research is path analysis, the sampling method is multistep random sampling, and the sample size is 300 high school students in the second and third grades in mathematics, empirical science, and human science. For measuring the variables, the Abidi’s questionnaire of creativity, Hermens’s questionnaire of motivation to progress, Hil’s questionnaire of perfectionism, Shere’s questionnaire of selfefficacy, Kobasa’s questionnaire of resilience, questionnaire of parental education and creative activities of family members and close relatives were used. Findings: The result of the study showed that resilience, selfefficacy and, adjusted and maladjusted perfectionism have a significant direct relationship with creativity, and an indirect relationship with creativity via motivation to progress as a mediator variable. It also showed that parents’ education and creative activities of family members and close relatives have a significant direct relationship with creativity , but there is no significant relationship between the above variables and motivation to progress. Conclusion: motivation to progress as a mediator variable affects the relationship among resilience, selfefficacy motivation to progress and perfectionism with creativity. Key words: Creativity, motivation to progress, perfectionism, selfefficacy, resilience, parental education, the creative activities of family members and close relatives