بررسی رابطه بین مدیریت دانش و کارآفرینی استراتژیک مبتنی بر میانجی‌گری نوآوری سازمانی (مطالعه موردی: سازمان آموزش و پرورش فارس)

هدف: رابطه‌ی بین مدیریت دانش و کارآفرینی استراتژیک مبتنی بر میانجی‌گری نوآوری سازمانی می‌باشد. روش: روش پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش شهر شیراز بودند که در سال 1396 در این سازمان مشغول به کار بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان تعداد 100 از بین این کارکنان انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌‌های مدیریت دانش همتی، پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفی و همکاران و پرسشنامه کارآفرینی سازمانی رابینز و کولتر به تریب با ضریب آلفای کرونباخ 86/.، 78/. و 78/. بوده و روایی این سه پرسشنامه نیز توسط متخصصان تایید شده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق مبین ارتباط مثبت و معنادار بین مدیریت دانش با کارآفرینی سازمانی و بین مدیریت دانش با نوآوری سازمانی ارتباط بوده است و ضرایب علی مسیرهای بین سه سازه پژوهش نشان از تاثیر مستقیم و تاثیر غیرمستقم مدیریت دانش بر کارآفرینی استراتژیک سازمانی کارکنان دارد. شاخص های کلی نشان از برازش خوب مدل ارائه شده، توسط داده ها دارد. نتیجه‌گیری: نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای خلق دانش و بکارگیری دانش بیشترین همبستگی چندگانه را با پیش بینی نوآوری سازمانی و همچنین متغیرهای تسهیم دانش و بکارگیری دانش بیشترین همبستگی چندگانه را با پیش بینی کارآفرینی استراتژیک سازمانی کارکنان داشته‌اند. نتیجه آزمون تی گروه های مستقل در خصوص متغیر جنسیت و آزمون آنوا در خصوص متغیرهای سن و سابقه کار نشان داد که از لحاظ کارآفرینی استراتژیک سازمانی و نوآوری سازمانی که بین نظر کارکنان مرد و زن در سطح 0.05تفاوت معناداری وجود ندارد ولی بر حسب متغیر تعدیل کننده میزان تحصیلات کارکنان، تفاوت معناداری بین میانگین نمره کارآفرینی استراتژیک سازمانی و نوآوری سازمانی کارکنان در سطح 0.05 وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که افراد با مدرک کارشناسی ارشد، کارآفرینی استراتژیک سازمانی و نوآوری سازمانی بالاتری نسبت به دیگر کارکنان سازمان آموزش و پرورش فارس داشته اند.