الگوی کاربردی پرورش خلاقیّت کودکان از طریق موسیقی توسط معلّمان غیرمتخصّص در مدارس ابتدایی (با اتّکا به تجارب آموزشی و نوآوری های موسیقایی جان کیج )

زمینه: نظر به اهمیّت خلاقیّت در توسعه جهانی و تاکیدبر پرورش آن در سنین کودکی و نقش هنر در شکوفایی آن ازیک سو و ابراز نگرانی ها مبنی بر «بحران خلاقیّت» و فقدان درک آن در مدارس، ازدیگرسو، لزوم ارائۀ راهکارهایی نو و کاربردی را در عصر حاضر ایجاب کرده است. هدف: پژوهش حاضر درصدد طراحی الگوی موسیقایی کارآمد برای پرورش خلاقیّت دانش آموزان دبستانی با قابلیّت کاربست توسط معلّمان غیرمتخصّص ایرانی و اعتبارسنجی آن است. روش: این پژوهش از سه مطالعه پی درپی استفاده کرده است. مطالعات پیمایشی اول و دوم، در راستای طراحی الگوی مدنظر، شامل سنجش قابلیّت اجرایی شیوه آموزشی هنرمندان در پرورش خلاقیّت با مفاهیم موسیقایی و تجارب آموزشی جان کیج، موسیقی دان و معلّم برجسته قرن بیستم، در دو مرحله پرسش نامه محقق ساخته به روش دلفی، مورد ارزیابی متخصّصین سه حوزه آموزش و پرورش، هنر و موسیقی، بود. در مطالعه آزمایشی سوم با هدف اعتبارسنجی الگوی مزبور، اجرای آن توسط یک معلّم غیرمتخصّص، بر روی گروهی از دانش آموزان دختر اول ابتدایی، به همراه پیش و پس آزمون فرم الف آزمون تصویری خلاقیّت تورنس اجرا شد. یافته ها: یافته ها نشانگر پذیرش برخی از ابعاد الگوی آموزشی هنرمندان و راهبردهای آموزشی مبتنی بر تجارب جان کیج در قالب یک مجموعه راهبرد جهت اجرا در مدارس ایرانی بر اساس اجماع متخصّصان و همچنین نتایج مطالعه سوم نیز حاکی از وجود اختلاف معنادار میان گروه آزمایش دارای تجارب موسیقایی و کنترل در مولفه های خلاقیّت، سیالی، ابتکار، انعطاف و نمره کل خلاقیّت به جز نمره بسط بود. نتیجه گیری: تحلیل ها نشانگر کارآمدی الگوی مذکور بر پرورش خلاقیّت کودکان دبستانی و کاربستش توسط معلّمان غیرمتخصّص در محیط آموزشی ایران می باشد.