تحلیل آسیب‏ شناسانه رهیافت پیش‏ الگوی تعاملی ترویج و توسعه فناوری در بخش کشاورزی

به دلیل نقش راهبردی و رسالت بخش کشاورزی در توسعه اقتصادی و اجتماعی و تامین نیازهای اساسی جامعه، برنامه‏ ریزی و بهره‏ گیری مطلوب از منابع و عوامل تولید ضروری به نظر می‎رسد. همچنین لازم به ذکر است که بازنگری و ارزیابی فعالیت‏ های انجام شده نیز می‎تواند این فرایند را تسهیل کند. توسعه کشاورزی نیازمند توسعه‏ تعاملی سیستم ‏های دانش و اطلاعات کشاورزی، فناوری‏ ها و فعالیت‏ هاست. در همین راستا گروهی از دانشمندان طبیعت‏ گرا، رهیافت پیش ‏الگوی تعاملی ترویج کشاورزی را بنیان نهادند. پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی انتقادی، ضمن توصیف مراحل پنجگانه این رهیافت، نقاط قوت و ضعف آن را بررسی کرده است. طبق نتایج تحلیل از مهم‌ترین نقاط قوت این الگو می‏توان به مفاهیم مشارکت کنشگران، شبکه تعاملی، ابعاد نرم فناوری، محیط‌زیست و رویکرد میان رشته‌ای اشاره کرد. همچنین تبیین نشدن کامل و ناتمام ماندن موضوع هایی از قبیل ساختار تعارض‌ها، کیفیت مشارکت، رفتار پذیرش در انتقال فناوری، کانال‌های ارتباطی، زمینه های سیاسی، توانمندسازی، اقتصاد و بازارهای مالی و ارزیابی اهداف از نقاط منفی این الگو است.