العلاقات الفیزیاویه بین المکان والزمان فی شعر ادونیس

یعتمد الشّعراء فی نصوصهم الشعریه علی المکان والزمان وما یتعلق بهما من علاقات فیزیاویه، فالاحداث تقع فی الزمن والمکان فی بنیه حرکیّه او سکونیه. العلاقات الفیزیاویه بین المکان والزمان فی شعر ادونیس اسهمت بشکل فاعل فی التعبیر عن احاسیس الشاعر النابعه من موقفه الثوروی والعلاقات هذه تحمل اسساً جمالیه ذات ابعاد ودلالات نفسیّه ورمزیه حیال حوادث عصره وموطنه. تحاول هذه المقاله ان تقوم بدراسه کیفیّه حضور العلاقات الفیزیاویه بین المکان والزمان ودلالاتها فی البناء الشّعریّ عند ادونیس علی اساس المنهج النفسی، حیث تحاول ان تربط ابعاد دلالتها بعواطف الشاعر ومشاعره، کما سنتّبع فی هذه الدراسه، المنهج الوصفیّ التحلیلیّ– الاحصائیّ بالاضافه الاستشهاد بنماذج شعریّه دالّه علی استعمال هذه الظاهره و دلالاتها فی الصور الشعریه عند ادونیس. اهمّ ما یلفت الانتباه فی صوره الشعریهالفیزیاویه انّ الشاعر یرغب کثیراً ما الی استعمال الحرکه الزمکانیه فی نصّه الشّعری؛ اذ تتّفق دینامیکیهالمکان والزمان مع رویته الثوریه فی التغییر والطموح الی تحقّق احلامه فی بناء مستقبل زاهر وعالم جدید. ویفصح الشاعر عن اتجاهه الوثنی من خلال توظیف صور الحرکه الزمکانیه کما یتّضح من وراء صور الحرکه الزمانیه والمکانیه رایه حول الشّعر؛اذ یعتقد انّ الشّعر دینامیکیه و بثّ الحرکه و رفض السکون فیلجا الشاعر الی صور الحرکه المکانیه والسکون الزمانی فی تصویر فقدان الحبّ، کما اعتمد علی توظیف صور الجمود الزمانی ‌و المکانی، لتحریض الموقف الثّوری والمجال الحیویّ والتجدّد علی نحو اعمق واکثر حراره وفاعلیه ویستعرض الشاعر فی توظیف الحرکه الزمانیه والسکون المکانی ادراک عبثیه الوجود وتحطیم الزمان ‌النجومی والغلبه علی سطوه الزمن ‌الموضوعی فی جمود الفضاء.

Physical Relationships between Place and Time in Adonis’ Poem

In their literary works, poets rely more on the element of place and time and the physical relationships between them and events and incidents occur in time and place in dynamic or static structure. The physical relationships between place and time in Adonis’ poetry have played an important role in explaining emotions derived from the poet’s sentimental and revolutionary tendencies; while enjoying aesthetic principles along with literal and figurative implications against the events of his age and society. The present study seeks to explore physical relationships between place and time in Adonis’ poetic structure and its implications based on psychology while attempting to attribute it to the poet’s emotions and feelings, and to adduce a variety of poetic examples of the physical relationships between place and time and the values of its manifestation and implications in poetic images. A descriptive, analyticalstatistical and psychological method is used in this article. In the physical images of poetry, the poet’s relish in applying the motion of place and time in his poetic context is more emphasized because spatial and temporal motion are in harmony with his Revolutionary perspective of changing and fulfilling his dream of planning for the future brilliant and a new world, and spatial and temporal motion reflect the atheist tendency of the poet, as the poet expresses his opinion about poetry by using this kind of movement; since he believes in poetry as dynamism, movement and denial of silence and solidity and he draws on the poetic image of time and place movement to depict the lost love. As the poet relies on poetic imagery of place and time to effectively stimulate the revolutionary tendency and create a living space and revitalizing life, the images of temporal motion and place in his poetry indicate the futility of being, breaking the linear time and overcoming the domination of time in the silence of space.