اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی به شیوه شناختی- رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال های رفتاری برون‌نمود در دانش‌آموزان

با توجه به تاکید متخصصان بر انجام مداخله‌های بهداشت روان برای کودکان دبستانی به منظور پیشگیری اولیه، درمان و توسعه بهداشت روان؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی با شیوه شناختی- رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال های رفتاری برون‌نمود در دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه و همچنین مرحله پیگیری دو ماهه است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی با اختلال های رفتاری برون‌نمود شهر لنگرود در سال تحصیلی 92-1391 تشکیل می دادند که تعداد 30 نفر از دانش‌آموزان با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. برای سنجش اختلال های رفتاری برون نمود در دانش‌آموزان از سیاهه رفتاری کودک استفاده شد. برنامه آموزش مهارت های اجتماعی والکر در طی 17 جلسه به مدت دو ماه برای افراد گروه آزمایش ارایه گردید. جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل واریانس مختلط همراه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و گواه، در میزان نشانه های اختلال-های رفتاری برون نمود تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که آموزش مهارت های اجتماعی با شیوه شناختی - رفتاری روش موثری در کاهش نشانه های اختلال های رفتاری برون نمود است.