پیش‏بینی رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی خفیف بر اساس سبک فرزندپروری مادران در شهر شیراز سال 91-1390

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک فرزندپروری مادران با رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن همبستگی است. جامعه مورد مطالعه را تمامی مادران دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی شهر شیراز تشکیل می‏داد که از میان آن 101 نفر با روش نمونه گیری خوشه‏ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سبک فرزندپروری مادران از پرسشنامه رابینسون و همکاران (1995) و برای سنجش رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی از پرسشنامه رفتار سازشی لمبرت و همکاران (1974) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه پیش‏بینی کننده مثبت و معنادار رفتار ضداجتماعی، رفتار طغیانی، رفتار خشونت آمیز و مخرب، رفتار قالبی، انزوا و آشفتگی روانی، تندخویی و رفتار نامناسب اجتماعی است(1./. p < ). شایان ذکر است که بر اساس یافته‏های این پژوهش بین سبک فرزندپروری اقتداری و خرده مقیاس‌های رفتار سازشی رابطه ای مشاهده نشد و سبک فرزندپروری اقتداری قادر به پیش‏بینی هیچ یک از عامل‌های رفتار سازشی نبود(5./. p?). با توجه به یافته های به دست آمده طراحی برنامه های آموزش خانواده به ویژه برنامه‏های آگاهی از سبک‏های فرزندپروری و اثرات هر یک از آن‌ها بر فرزندان بسیار ضروری است تا از این طریق بتوان با تغییر نگرش مادران و بهبود روابط اعضای خانواده، رفتار سازشی دانش‏آموزان با کم‏توان ذهنی را بهبود بخشید