مقایسه اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت و مهارت های تحمل پریشانی بر بهزیستی روان‌ شناختی مادران دارای فرزندان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

هدف از این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت و مهارت های تحمل پریشانی بر بهزیستی روان‌شناختی مادران دارای فرزندان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی مادران کودکان 7 تا 11 ساله با تشخیص اختلال توجه بیش فعالی (بیش فعالی غالب) در سال تحصیلی 1400-1401 شهر تهران بود. حجم نمونه شامل 45 دانش‌آموز بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (15 نفر گروه آزمایشی اول، 15 نفر گروه آزمایشی دوم و 15 نفر گروه کنترل). برای گروه آزمایشی اول، برنامه آموزش فرزندپروری مثبت و برای گروه آزمایشی دوم، برنامه آموزش تحمل پریشانی اجرا شد درحالی‌که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 1989) بود. نتایج نشان داد هر دو مداخله بر بهبود بهزیستی روان‌شناختی مادران دارای فرزندان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی اثر داشته اند، اثرات آن‌ها در مرحلة پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگین های گروه های آزمایش با کنترل معنی دار است (p<0.001). شواهد به دست آمده نشان می دهد که برنامه فرزندپروری مثبت و مهارت های تحمل پریشانی در افزایش بهزیستی روان‌شناختی مادران موثر هستند و تفاوت بین گروه های فرزندپروری مثبت و مهارت های تحمل پریشانی معنی دار نیست (0/05

comparison of the effectiveness of positive parenting program and distress tolerance skills on the psychological well-being of mothers of children with attention-deficit/ hyperactivity disorder

the aim of this study was to compare the effectiveness of positive parenting programs and distress tolerance skills on the psychological well-being of mothers with children with attention-deficit/hyperactivity disorder. the research design was a quasi-experimental and pretest-posttest one with a control group. the statistical population of this study included all mothers of children aged 7 to 11 years with attention-deficit/hyperactivity disorder in tehran in 2021-2022. the sample size included 45 students who were selected from the statistical population by the available sampling method (n=15). for the first experimental group, a positive parenting training program was implemented and for the second experimental group, a distress tolerance training program was implemented while the control group did not receive any training. the research instrument included the psychological well-being scale (reef, 1989). the results showed that both interventions had an effect on improving the psychological well-being of mothers with children with attention-deficit/ hyperactivity disorder. (p<0.001). evidence shows that positive parenting programs and distress tolerance skills are effective in increasing mothers’ psychological well-being and the difference between positive parenting groups and distress tolerance skills is not significant (p <0.05). overall, it can be concluded that a positive parenting program and distress tolerance skills can lead to the improvement of the psychological well-being of mothers with children with attention-deficit/hyperactivity disorder.