مقایسه اثربخشی آموزش شفقت‌خود و درمان هیجان ‌مدار در کاهش آسیب ‌پذیری روانی- بدنی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش شفقت به خود و درمان هیجان‌مدار در کاهش آسیب‌پذیری روانی- بدنی مادران دارای کودک ناتوان یادگیری انجام شد. روش پژوهش نیمه ‌ آزمایشی   با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و یک پیگیری دو ماهه بود. جامعه ‌آماری مادران کودکان ناتوان یادگیری مراجعه‌کننده   به مرکز مشاوره پیوند   در سال تحصیلی 1399-1400 در شهرستان ملارد بودند. 45 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در یک گروه آزمایش 15 نفره تحت برنامه آموزش شفقت خود، یک گروه آزمایش 15 نفره تحت درمان هیجان‌مدار و یک  گروه 15 نفره کنترل جایگزین شدند. ‌چک لیست علائم scl-25  دراگوتیس و همکاران (1974) روی  سه گروه و برنامه‌های آموزش شفقت‌خود گیلبرت (2014) برای یک گروه آزمایش   و درمان هیجان‌مدار گولدمن و گرینبرگ (2015) برای گروه آزمایش دیگر اجرا و داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش شفقت‌خود و درمان هیجان‌مدار آسیب‌پذیری روانی- بدنی را کاهش می‌دهند (01/0p<). درمان هیجان‌مدار تاثیر بیشتری دارد و این تاثیرات در مرحله پیگیری پایدار بودند. از آن جایی که آموزش شفقت‌خود و درمان هیجان‌مدار احتمالا منجر به تغییر، تجربه و پذیرش هیجان‌ها می‌شوند، آسیب‌پذیری مادران را کاهش می‌دهند. بنابراین می‌توان از این روش‌های کارآمد برای بهبود سلامت مادران کودکان ناتوان یادگیری استفاده کرد.

the comparison of effectiveness of self-compassion and emotion-focused therapy in decreasing psychophysical vulnerability in mothers of children with learning disability

the present study aimed to compare the effectiveness of self-compassion training and emotion-focused therapy in decreasing psychophysical vulnerability in mothers of children with a learning disability. the method was quasi-experimental and with a pre-test, post-test design, and two-month follow-up. the control group was the population that included mothers of children with a learning disability who were referred to the payvand counseling clinic in 2020-2021 in melard city. through purposeful sampling, 45 participants were selected and randomly assigned to one group of eft, one group of sct, and one group of control, n1=n2=n2=15. derogatis et al’s (1974) scl-25 questionnaire was administered on three groups and gilbert’s (2014) sct on one group and goldman and greenberg, s (2015) eft on one group, and data were analyzed using repeated measurement analysis. results showed that sct and eft had significantly decreased psychophysical vulnerability (p<0.01). eft had more effect and these effects remained at follow-up. since sct and eft likely lead to modification, experience, and acceptance of emotions, psychophysical vulnerability decreased. hence, these can be used as efficient packages for improving the health of mothers of children with learning disabilities.