اثربخشی برنامه رابطه درمانی تحولی بر ارتقاء تعامل مادر با کودک اختلال طیف اتیسم

هدف پژوهش حاضر اثربخشی برنامه رابطه درمانی تحولی بر پایه هنر موسیقی بر ارتقاء تعامل مادران کودکان اختلال طیف اتیسم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر مشتمل بر تمامی کودکان اختلال طیف اتیسم در سطح 1 (نیازمند حمایت) در مقطع پیش‌دبستانی است که به مرکز خیریه اتیسم شهر تهران مراجعه نموده‌اند. تعداد 16 کودک پسر دارای اختلال طیف اتیسم به همراه مادرانشان به‌صورت در دسترس انتخاب شد و به‌صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به‌منظور تشخیص اختلال اتیسم و همچنین اثربخشی برنامه مداخله‌ای از سه پرسشنامه فهرست ارزشیابی درمان اتیسم (atec)، مقیاس ارزیابی تشخیصی گارز (gars-2) و پرسشنامه تعامل مادر-کودک (mcre) استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل واریانس تک­متغیری (اثر بین آزمودنی) نشان داد که بین دو گروه در بیش حمایت گری (f28,1=13/26, p=0/001, η^2=0/32 ) و پذیرش (f28,1=9/38, p= 0/01, η^2=0/25) تفاوت معناداری وجود دارد. درواقع میانگین گروه مداخله در خرده مقیاس‌های بیش حمایت گری و پذیرش به ترتیب کمتر و بیشتر است، بدین معنی که گروه مداخله کمتر بیش حمایت گر و بیشتر پذیرنده بوده است. می‌توان نتیجه گرفت که مداخله فلورتایم مبتنی بر موسیقی‌درمانی تعامل بین مادر و کودک را به‌طور معناداری افزایش می‌دهد.

the effectiveness of a music-based developmental relation therapy program on the promotion of the mother-child relationship of children with an autistic spectrum disorder

the aim of the present study was to investigate the effectiveness of a music-based developmental relation therapy program on the promotion of the mother-child relationship of children with an autistic spectrum disorder. the statistical population of this study consisted of all primary school children with level 1 autistic spectrum disorder (requiring support) that referred to the autism charity center of tehran. sixteen boys with autistic spectrum disorder and their mothers were conveniently selected and randomly divided into experimental and control groups (n=8). atec, gars-2, and mcre questionnaires were used to diagnose autism disorder and the effectiveness of the intervention program. the results of one-way anova (between groups) showed that there was a significant difference between the study’s groups in overprotection (f28,1=13/26, p=0/001, η^2=0/32 ) and acceptance, f28,1=9/38, p= 0/01, η^2=0/25 ). indeed, the average of the intervention group in the overprotection and acceptance subscales were lower and greater than the control groups respectively. conclusion: the results showed that the music-based developmental relation therapy program significantly increased the mother-child relationship of children with an autistic spectrum disorder.