اثربخشی آموزش گروهی به شیوه هیجان مدار بر رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان در مادران کودکان کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار بر رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت‌ روان مادران کودکان کم‌توان‌ ذهنی بود. این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه‌آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش‌آزمون– پس‌آزمون– پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری متشکل از تمام مادران کودکان کم‌توان‌ ذهنی محصل در شهرستان میبد در سال تحصیلی 97-98 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 24 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 12 نفری (آزمایش و گواه) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های استاندارد اضطراب، استرس و افسردگی لاویبوند، رضایت زناشویی انریچ و رضایت جنسی لارسون در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار را در 8 جلسه 1.5 ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت کردند، در صورتی که گروه گواه هیچ گونه مداخله‌ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت ننمودند. در پایان نیز داده‌های پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و در سطح معنی‌داری 0.05 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات رضایت جنسی و رضایت زناشویی و سلامت ‌روان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون افزایش معناداری پیدا کرده و این افزایش در مرحله پیگیری نسبتاً ثابت مانده است (0.001>p). بر اساس نتایج پژوهش، آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار باعث بهبود رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان مادران کودکان کم‌توان‌ ذهنی شد. بنابراین آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار می‌تواند مداخله‌ای ارزنده در راستای کاهش مشکلات این مادران به شمار آید.

effectiveness of emotion-focused group intervention on sexual satisfaction, marital satisfaction and dimensions of mental health in mothers of children with intellectual disability

the purpose of the present study was to investigate the effectiveness of emotion-focused group intervention on sexual satisfaction, marital satisfaction and dimensions of mental health in mothers of children with intellectual disability. a quantitative study design using quasi-experimental method including pretest posttest follow-up with control group was used. the population consisted of all mothers with mentally retarded children who their child studying in meybod in 1397-98 academic year. a total of 24 mothers were selected by available sampling method and randomly assigned in experimental and control groups (12 participants per groups). participants answered lovibond’s depression, anxiety and stress scale, enrich marital satisfaction scale, and larson sexual satisfaction questionnaire at pretest, posttest and follow-up phases. the experimental group received emotion-focused group intervention intervention in 8 sessions of 1.5 hours (two sessions per week) while the control group did not receive any intervention. finally, the data were analyzed by repeated measures anova at the significance level of 0.05. the results showed that, compared to control group, the mean scores of sexual satisfaction, marital satisfaction and maintained at the follow up phase (p <0.001). according to the results, it can be concluded that emotion-focused group intervention could improve sexual satisfaction, marital satisfaction and mental health of mothers with intellectual disable children. so, emotion-focused can see as a be a valuable intervention to reduce the problems of mothers with intellectual disable children.