مقایسه اثربخشی درمان ویبرواکوستیک و لگودرمانی بر پرخاشگری در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان ویبرواکوستیک و لگودرمانی بر پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال طبف اتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون همراه با گروه گواه و پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه‌ آماری پژوهش شامل 85 کودک 12-6 سال مبتلا به اختلال طیف اتیسم مراجعه کننده به دو مرکز توان‌بخشی اتیسم شهر تهران (مراکز شمیم و فریحا) در شش‌ماهه اول سال 1398بودند. از بین آنها 30 نفر (21 پسر و 9 دختر) به روش نمونه‌گیری هدفمند، به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه آزمایش (1و 2) و گواه، هر گروه 10 نفر جایگزین شدند. گروه‌ آزمایش اول، درمان ویبرواکوستیک را به مدت 12 جلسه (20 دقیقه‌ای) و گروه آزمایش دوم، لگودرمانی را به مدت 12 جلسه (45 دقیقه ای)، دریافت کردند؛ گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه پرخاشگری کودکان شهیم (1385)، استفاده شد. به منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته‌های حاصل از پزوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون، بین میانگین نمرات مولفه‌های پرخاشگری (پرخاشگری رابطه ای، کلامی و بدنی) افراد گروه آزمایش و گروه گواه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین، یافته‌ها نشان داد که درمان ویبرواکوستیک نسبت به لگودرمانی بر کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به اتیسم کارآمدتر بود. نتایج این پژوهش نشان داد که توجه روان‌شناسان و مشاوران به مداخلات مناسب مانند درمان ویبرواکوستیک و لگو درمانی می‌تواند باعث کاهش رفتار پرخاشگرانه کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم شود.

comparison of the effectiveness of vibroacoustic therapy and logodotherapy on aggression in children with autism spectrum disorder

the aim of this study was to compare the effectiveness of vibroacoustic therapy and logodotherapy on aggression in children with autism. the research method was quasi-experimental pre-test-post-test with a control group and one-month follow-up. the statistical population of the study included 85 children aged 6-12 years with autism spectrum disorder who referred to two autism rehabilitation centers in tehran (shamim and fariha centers) in the first half of 1398. among them, 30 people (21 boys and 9 girls) were selected as a research sample by purposive sampling method and 10 people were randomly replaced in three groups of experiments (1, 2) and control. the first experimental group received vibroacoustic therapy for 12 sessions (20 minutes) and the second experimental group received logodotherapy for 12 sessions (45 minutes); the control group was placed on a waiting list. the shahim children’s aggression questionnaire (2006) was used to collect information. in order to analyze the data, repeated measures analysis of variance and bonferroni post hoc tests were used. findings from the study showed that by controlling the effect of pre-test, there was a significant difference between the mean scores of aggression components (relational, verbal and physical aggression) in the experimental group and the control group in the post-test and follow-up. . also, the findings showed that vibroacoustic therapy was more effective than legodotherapy in reducing aggression in children with autism.