تعیین نقش رابطه تنظیم هیجان با امیدواری و ارتباط همدلانه مادران دارای کودک اُتیسم

هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش رابطه تنظیم هیجان با امیدواری و ارتباط همدلانه مادران دارای کودک اُتیسم است. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه پژوهشی شامل کلیه مادران دارای کودک اُتیسم در منطقه 5 تهران بود که به مراکز مشاوره مراجعه کردند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به تعداد متغیرها و مولفه‌ها تعداد 230 نفر به‌عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش برای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه تنظیم هیجان گروس (2003)، پرسش‌نامه امیدواری اشنایدر (1991) و پرسش‌نامه ارتباط همدلانه دیوس (1983) بود. یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل دادها نشان داد که بین تنظیم هیجان با امیدواری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0/05). همچنین نتایج نشان‌داد بین تنظیم هیجان با ارتباط همدلانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0/05) و درنهایت بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون مولفه‌های امیدواری و ارتباط همدلانه بر اساس مولفه‌های تنظیم پیش‌بینی شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، در مولفه‌های تنظیم هیجان و امیدواری و ارتباط همدلانه، مادران دارای کودک اتیستیک با مولفه‌ها ارتباط مثبت دارند.

determining the role of relationship between emotion regulation and hope and empathetic relationship of mothers with autistic children

purpose: autism is a pervasive developmental disorder whose sufferers have three main ­characteristics: socialization disorder, impaired verbal and nonverbal communication, and limited and repetitive patterns of behavior. the aim of this study was to investigate the relationship between emotion regulation on hope and the empathetic relationship between mothers with autistic children. materials: the research method was descriptive-correlational and the research population included all mothers with autistic children in district 5 of tehran, who were referred to counseling centers. using the available sampling method and according to the number of variables and components, 230 people were selected as the sample group. research tools for data collection included gross emotion regulation questionnaire (2003), schneider hope questionnaire (1991), and davis empathy communication questionnaire (1983). results: the results of data analysis showed that there is a positive and significant relationship between emotion regulation and hope (p<0.05). also, the results showed that there is a positive and significant relationship between emotion regulation and empathetic relationship (p<0.05). discussion and conclusion: finally based on the results of regression analysis, the components of hope and empathetic communication were predicted based on the components of regulation. according to the findings, mothers with autistic children have a positive relationship with each other in the components of emotion regulation and hope, and empathetic communication.