اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقتی بر کمال‌گرایی و سبک‌های دلبستگی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر، می‌تواند آسیب‌های روان‌شناختی و هیجانی فراوانی برای دانش‌آموزان در پی داشته باشد که ضروری است با بکارگیری درمان‌های روان‌شناختی مناسب نسبت به درمان این اختلال اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقتی بر کمال‌گرایی و سبک‌های دلبستگی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر منطقه 14 تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش‌آموز دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه‌ آزمایش و گواه گمارده شدند (15هر گروه 15 دانش‌آموز). گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر خودشفقتی (گیلبرت، 2009) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، 2006)، کمال‌گرایی (هیل و همکاران، 2004) و پرسشنامه سبک‌های دلبستگی (کولینز و رید، 1990) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر خودشفقتی بر کمال‌گرایی و سبک‌های دلبستگی اضطرابی، ایمن و اجتنابی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر تاثیر معنادار داشته است (p <0/01). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش کما لگراییو سبکهای دلبستگی اضطرابی و اجتنابی و بهبود سبک دلبستگی ایمن دانش آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر شود. یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان مبتنی بر خودشفقتی با بهره گیری از فنونی همانند آموزش آگاهی از تجربیات مثبت و منف ی، ایجاد تجربه های مثبت از طریق تجسم ذهنی،آموزش ابراز شفقت و اصلاح رفتار از طریق تقویت کننده های محیطی می تواند به عنوان یک درمان کارآمدجهت کاهش کما لگرایی و سبکهای دلبستگی اضطرابی و اجتنابی و بهبود سبک دلبستگی ایمندانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای اختلال اضطراب فراگیر مورد استفاده قرار گیرد.

The Effectiveness of Self-Compassion Based Therapy on the Idealism and Attachment Styles in Secondary High School Female Students with Generalized Anxiety Disorder

Generalized anxiety disorder can be followed by numerous psychological and emotional damages for the students that appropriate psychological therapies should be applied to treat this disorder. therefore the present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of selfcompassionbased therapy on the idealism and attachment styles in secondary high school female students with generalized anxiety disorder? it was a quasiexperimental study with pretest, posttest with control group. The statistical population of the current study was secondary high school female students with generalized anxiety disorder in zone 14 Tehran in academic year 201819. 30 high school female students with generalized anxiety disorder were selected through purposive sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15). The experimental group received selfcompassionbased therapy intervention (Gilbert, 2009) during twoandahalf months in ten seventyfiveminute sessions. The applied questionnaires in this study included generalized anxiety disorder questionnaire (Spitzer, et.al, 2006) and idealism (Hill et.al, 2004) and attachment styles questionnaire (Collins and Reed, 1990). The data from the study were analyzed through MANCOVA method. the results showed that selfcompassionbased therapy has had significant effect on the idealism and anxiety, safe and avoidant attachment styles in secondary high school female students with generalized anxiety disorder (p < 0.001)