اثربخشی روان‌درمانی مثبت نگر بر نشاط ذهنی، تاب‌آوری و شفقت به خود در مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مثبت‌نگر بر نشاط ذهنی، تاب‌آوری و شفقت به خود در مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی به اجرا درآمد. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر اصفهان در سال 1395 بود. از میان جامعه آماری تعداد 30 مادر به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس و هدفمند انتخاب و در گروه‌های آزمایش و گواه به تصادف گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله مثبت‌نگر را طی نه جلسه آموزشی 90 دقیقه‌ای به صورت هفته‌ای یک جلسه دریافت نمودند، در حالی که گروه گواه در طی انجام فرایند پژوهش از دریافت مداخله فوق بی‌بهره بودند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نشاط ذهنی، تاب‌آوری و شفقت به خود بود. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که درمان مثبت‌نگر بر نشاط ذهنی، تاب‌آوری و شفقت به خود در مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنادار داشت. بر اساس یافته‌های حاصل از این پژوهش، می توان نشاط ذهنی، تاب آوری و شفقت به خود مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی را با به کارگیری درمان مثبت نگر بهبود بخشید.

Effectiveness of positivist therapy on mental happiness, resilience and selfaffection in the mothers of the children with cerebral Paralysis (CP)

The present study was conducted to investigate the effect of positivist therapy on mental happiness, resilience and selfaffection in the mothers of the children with CP. The present research method was quasiexperimental with pretestposttest and control group design. The statistical population of the current study included all the mothers of the children with CP in the city of Isfahan in 2016. 30 mothers were selected through Nonprobable available and purposive sampling method and put into in the experimental and control groups. The experimental group received positivist interventions in nine ninetyminute sessions once a week while the control group didn’t enjoy such interventions during study process. The applied instruments included the questionnaires of mental happiness, resilience and selfaffection. The results from the data analysis showed that positivist therapy had significant effect on mental happiness, resilience and selfaffection in the mothers of the children with CP at the posttest and followup stages. According to the findings of the present study, mental happiness, resilience and selfaffection in the mothers of the children with CP can be improved through applying positivist therapy