آموزش مثبت نگری بر شفقت به خود و امید به‌زندگی مادران کودکان اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت‌نگری بر شفقت به خود و امید به‌زندگی مادران کودکان اختلال طیف اتیسم سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون_ پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای فرزند اختلال طیف اتیسم سبزوار در سال تحصیلی 97-1396 بود. بدین منظور تعداد 36 مادر دارای فرزند مبتلا به اتیسم بر حسب شرایط ورود به پژوهش به عنوان نمونه انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(18نفر) وکنترل (18نفر) جای‌دهی شدند. پس از انجام پیش‌آزمون به کمک پرسشنامه‌های شفقت به خود و پرسشنامه امید به‌زندگی، گروه آزمایشی ده جلسه (هرهفته یک جلسه) 75دقیقه‌ای برنامه آموزش مثبتنگری را دریافت کرد. درحالی که گروه کنترل هیچ برنامه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از پایان دوره آموزشی از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد و داده‌های به‌دست آمده با استفاده از روش‌های آمارتوصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) باکمک نرم افزار spss) ویراست 23) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مثبت‌نگری بر شفقت به خود، امید به‌زندگی و مولفه‌های آن‌ها در مادران کودکان اختلال طیف اتیسم سبزوار تاثیر مثبت و معناداری دارد. بنابراین، آموزش مثبت‌نگری یک برنامه مداخله‌ای موثر برای کمک به مادران کودکان اختلال طیف اتیسم است.

Effectiveness of Positive Thinking traning on SelfCompassion and Life expectancy in Mothers of Children with autism

The aim of this study was to determine the effects of positive thinking traning on selfcompassion and life expectancy in mothers of children with autism spectrum disorder of Sabzevar, Iran. This study was semi experimental and pretestposttest with control group was used. The statistical population of the study consisted of all mothers of children with autism spectrum disorder of Sabzevar in the academic year 201718 that were selected according to eligibility criteria and were assigned to experimental (n = 18) and control (n = 18) groups through simple random sampling. After conducting the pretest using the selfcompassion scale and life expectancy scale, the experimental group received positive thinking traning during 10 sessions of 75 minutes, while the control group received no intervention. After the end of the program, the two groups were given a posttest. The collected data was analyzed using descriptive statistics methods (mean and standard deviation) and inferential statistics (analysis of covariance) with the help of version 23 of SPSS. The results showed that positive thinking traning have a significant effect on the selfCompassion and life expectancy with components of the mothers of children with autism spectrum disorder of Sabzevar. Accordingly, positive thinking training is an effective intervention program for helping mothers of children with autism spectrum disorder.