تاثیر آموزش مثبت‌اندیشی بر ناگویی هیجانی و خودبخشایشگری مادران کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ناعمی علی محمد
|
|
منبع
|
روان شناسي افراد استثنايي - 1397 - دوره : 8 - شماره : 29 - صفحه:111 -145
|
|
|
|
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر ناگویی هیجانی و خودبخشایشگری مادران کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری سبزوار (1395) انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از مادران کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری 6 12 ساله سبزوار به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه جایگزین شدند. پرسشنامه‌های ناگویی هیجانی تورنتو و خودبخشایشگری ول، دی‌شی و واکینی به عنوان پیش‌آزمون اجرا شد. مادران گروه آزمایشی 8 جلسه 75 دقیقه‌ای دربرنامه آموزش مثبت اندیشی شرکت کردند و آن‌گاه پس‌آزمون اجرا شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی موجب کاهش ناگویی هیجانی و مولفه‌های آن ( دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تمرکز بر تجارب بیرونی ) و نیز افزایش خودبخشایشگری و مولفه‌های آن (احساسات و کنش‌های خودبخشایشگری و باورهای خودبخشایشگری) شد. براین اساس آموزش مثبت اندیشی یک برنامه مداخله‌ای موثر برای کمک به مادران کودکان دارای اختلال یادگیری می‌باشد.
|
|
کلیدواژه
|
مثبت اندیشی، ناگویی هیجانی، خودبخشایشگری، ناتوانی‌های یادگیری
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد سبزوار, گروه علوم تربیتی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
amnaemi@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|