تاثیر تمرین های روانی-حرکتی بر بهبود خوانایی دست خط در دانش اموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین های روانی حرکتی بر بهبود دستخط دانش‌آموزان ابتدائی بود. بعضی از دانش آموزان ابتدائی در دستخط دچار اشکال هستند که مشکلات آن ها می تواند ناشی از عواملی مانند قلم نامناسب، سطح نامناسب برای نوشتن یا وضعیت بدنی نامناسب در حین نوشتن، هماهنگی بینایی حرکتی ضعیف، مشکل در برنامه ریزی حرکتی و کنترل حرکات ظریف باشد. دراین پژوهش که ازطرح تک آزمودنی نوعab استفاده شد، جامعه مورد پژوهش شامل دانش‌آموزان ابتدائی در استان تهران در سال تحصیلی 96-1395بود که به وسیله سیاهه محقق ساخته از نظر مشکلات دستخط بررسی و با استفاده از نمونه گیری هدفمند 4 نفراز دانش آموزان با مشکلات دست خط برای آموزش انتخاب شدند و به مدت 10 جلسه آموزش دیدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از داده های سه مرحله استفاده شد که شامل خط پایه، حین آموزش و مراحل پیگیری بود. نمره هر دانش آموز در آزمون خط پایه، حین آموزش و پیگیری به صورت نمودار و جدول نمایش داده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد تمرین های روانی- حرکتی برکاهش مشکلات دستخط دانش آموزان ابتدائی تاثیر دارد زیرا نمودار ترسیم شده برای هر دانش آموز، کاهش مشکلات دستخط را نشان داد. کاهش مشکلات دستخط در بعضی از دانش آموزان پایدارتر است این مساله نشان می دهد علاوه بر ابعاد جسمی و آموزشی موثر برکاهش مشکلات دستخط، باید به عوامل دیگری از جمله ویژگی های شخصیتی دانش آموز نیز توجه نمود و طبق مشاهداتی که در هنگام آموزش و ارزیابی انجام شد، بُعد هیجانی فرد در آموزش نقش بسزایی دارد، بنابراین، در آموزش نباید فقط به یک بعُد توجه کرد و ابعاد دیگر را نادیده گرفت . از عوامل مهم دیگر که با دستخط ارتیاط دارد عملکرد اجرایی است از جمله برنامه ریزی، سازماندهی، شناخت، فراشناخت و حافظه کاری.