تجربه زیسته ی مربیان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی: پژوهش کیفی پدیدارشناسی

مربیان بخش قابل ‌توجهی از روز را با دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی می‌گذرانند و از تجربیات زیستۀ آن‌ها می‌توان اطلاعات مفید و گران‌بهایی استخراج کرد. بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر کشف تجربۀ زیستۀ مربیان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی در ارتباط با ویژگی‌ها، رفتارها، تعاملات، واکنش‌های بین خود و دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی می‌باشد. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. شیوۀ گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته بود. بر این اساس از بین مربیان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی، 19 نفر بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده‌های مصاحبه‌ها از روش کلایزی استفاده شد. پس از استخراج موضوعی و طبقه‌بندی آنها، یافته‌ها شامل 5 مضمون اصلی (تغییر باورها، عدم هماهنگی در ارائۀ خدمات ، تاثیر شغل در زندگی شخصی، ملزومات مربی‌گری و انتظارات والدین) و 15 مضمون فرعی بود. ارتباط این مضامین اصلی و فرعی در اصل مقاله آورده شده است. واکاوی تجارب مربیان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی نشان داد که این گروه تاثیرگذار به شیوه‌های مختلفی از این دانش‌آموزان تاثیر می‌پذیرند و قادرند تاثیرات مختلفی نیز بر آن‌ها داشته باشند. بر این اساس می‌توان از تجارب آنان جهت حل مسائل و مشکلات دانش‌آموزان، والدین و مربیان بهره برد.