اثربخشی توان ‌بخشی یکپارچگی حسی - حرکتی بر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی

پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی توان‌بخشی یکپارچگی حسی حرکتی بر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انجام شد. این پژوهش با یک طرح شبه تجربی، با روش طرح‌های تک آزمودنی  ab با گروه کنترل و دسته درون سری‌ها انجام شد. از بین دانش‌آموزان پایه دوم تا پنجم مدارس شهر ری، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 8 دانش‌آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 12 جلسه مداخله توان بخشی حسی حرکتی با تاکید بر حس های  عمقی و دهلیزی دریافت و به ‌منظور بررسی تاثیر مداخلات از آزمون دیداری فضایی آندره ری و آزمون تبحر حرکتی برونینکس اُزرتسکی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش، هم در سطح بین فردی و زوج‌های همتا و هم به‌صورت گروهی با استفاده از محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر صورت گرفت. تحلیل‌های آماری نشان داد که آزمودنی‌های گروه آزمایش، نسبت به خط پایه، در نمره‌ها تغییر و بهبودی نشان دادند. این یافته‌ها حاکی از این است که توان‌بخشی یکپارچگی حسی حرکتی بر بهبود نشانه‌های ناتوانی یادگیری غیرکلامی کودکان تاثیر دارد.