مقایسه‏ی استرس والدگری، شادکامی و انعطاف‎پذیری شناختی مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی و ناتوان یادگیری

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی میزان استرس والدگری، شادکامی و انعطاف‌پذیری‌شناختی مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی و ناتوان‌ یادگیری انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علّیمقایسه‌ای بود. کلّیه‌ی مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی و ناتوان ‌یادگیری مدارس استثنایی شهر رشت در سال 951394 جامعه‌ی آماری این پژوهش را تشکیل می‌دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 100 مادر (50 مادرِ داری فرزند کم‌توان‌ذهنی و 50 مادرِ دارای فرزند ناتوان یادگیری) به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسش‌نامه‌‌ی استرس والدگری آبیدین، پرسش‌نامه‌ی شادکامی آکسفورد و پرسش‌نامه‌ی انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و واندروال پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین میزان استرس والدگری، شادکامی و انعطاف‌پذیری شناختی بین دو گروه از مادران تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p). بدین صورت که میزان استرس والدگری مادران دارای فرزند کم‌‌توان‌ذهنی بیشتر، و میزان شادکامی و انعطاف‌پذیری شناختی‌شان کمتر از مادران دارای فرزند ناتوان یادگیری بود. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که نوع ناتوانی فرزند بر روی ویژگی‌های روان‌شناختی مادران‏شان تاثیرگذار است؛ به نوعی که مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی استرس بیشتر و شادکامی و انعطاف‌پذیری شناختی کمتری نسبت به مادران دارای فرزند ناتوان یادگیری دارند.