مقایسه‌ی یادگیری عاطفی و انگیزش معطوف به خطا در دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی  یادگیری عاطفی و انگیزش معطوف به خطا در دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری، انجام گرفت. روش این پژوهش، علی مقایسه ای بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه‌ی دانش‌آموزان دوره ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر اردبیل، در سال 1393 تشکیل دادند. تعداد 30 نفر از این جامعه به روش نمونه گیری تصادفی ساده و  تعداد 30 نفر نیز از بین دانش‌آموزان عادی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایt به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های یادگیری عاطفی و انگیزش معطوف به خطا استفاده شد. داده های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس چند متغیره و t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که تفاوت آماری معنی­داری بین میانگین نمره‌های دو گروه در  مولفه های عاطفه نسبت به محتوا، عاطفه نسبت به کلاس، یادگیری معطوف به خطا، نگرانی معطوف به خطا و مخفی کردن خطا وجود دارد. نتیجه‌ی آزمون t نیز نشان داد که دو گروه در یادگیری عاطفی نیز تفاوت معنی داری با هم دارند (p<0/001). این نتایج مبین وجود نارسایی‌هایی در یادگیری عاطفی و هم چنین انگیزش برای تصحیح خطاها در کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری است.