اثربخشی آموزش دونیمکره مغز بر خودپنداره و مهارت های اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نارساخوانی

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش دونیمکره مغز بر خودپنداره و مهارت های اجتماعی دانش-آموزان مبتلا به نارساخوانی بود. این پژوهش، آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی پسر سال چهارم و پنجم مقطع ابتدایی نسیم شهر استان تهران در سال تحصیلی 93-92 تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر، شامل 20 دانش آموز مبتلا به نارساخوانی بود که از میان مدارس ابتدایی نسیم شهر و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (10 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون خواندن و تشخیص نارساخوانی کرمی نوری و مرادی، پرسشنامه های خودپنداره برای کودکان پی یرز-هریس و مهارت های اجتماعی ماتسون استفاده شد.گروه آزمایش به مدت 16 جلسه تحت آموزش دونیمکره مغز قرار گرفته و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. نتایج تحلیل-کواریانس نشان داد آموزش دونیمکره مغز بر خودپنداره و مهارت های اجتماعی تاثیر داشت، به این صورت که منجر به افزایش خودپنداره و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی شد. با توجه به این نتایج، می توان گفت که آموزش دو نیمکره مغز می تواند در جهت آموزش و درمان مبتلایان به اختلال نارساخوانی استفاده شود.