مقایسه‌ی اثر بخشی آموزش پذیرش/ تعهد با آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری دانش-آموزان دارای اختلال ریاضی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی اثر بخشی آموزش پذیرش/ تعهد با تنظیم هیجان بر سازگاری دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی بود. این تحقیق آزمایشی گسترش یافته و از نوع پیش آزمون وپس آزمون چند گروهی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه‌ی دانش‌آموزان پسر سال ششم ابتدایی مدارس شهر اردبیل در سال تحصیلی 92-91 تشکیل دادند (تعداد 5000 n=). 57 نفر از دانش‌آموزانی که طبق آزمون ریاضی کی مت مشکل داشتند و دارای ناتوانی های ذهنی نبودند، به صورت تصادفی انتخاب و سپس در سه گروه آموزش پذیرش/ تعهد، آموزش تنظیم هیجان و گروه کنترل جایگزین شدند. برای گروه اول آموزش پذیرش/ تعهد و برای گروه دوم آموزش تنظیم هیجان اعمال شد و گروه کنترل هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت و پرسش‌نامه‌ سازگاری دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (manova) و آزمون شفه به منظور مقایسه تفاضل نمرات پیش‌آزمون – پس آزمون متغیرها در گروه های آزمایشی و گواه استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش‌های پذیرش و تعهد و تنظیم هیجان نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری بر بهبود سازگاری اجتماهی، هیجانی و تحصیلی اثربخش بوده‌اند (01/0 > p). نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد با تنظیم هیجان بر بهبود سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی است. همچنین نتایج آزمون شفه نشان داد میانگین گروهی که آموزش پذیرش/ تعهد را دریافت کرده بود در مولفه‌های سازگاری نسبت به گروه تنظیم هیجان و گروه کنترل در پس آزمون بیشتر بود. بنابراین توجه به اثربخشی پذیرش/ تعهد با تنظیم هیجان بر متغیرهای مرتبط با سازگاری در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.