بررسی اثر بخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کفایت اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال ریاضی

هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کفایت اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال ریاضی بود. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش شامل 40 دانش‌آموز مبتلا به اختلال ریاضی در مدرسه ناتوانی‌هایی یادگیری شهر اردبیل بود که بصورت در دسترس انتخاب و به دوگروه کنترل(20n=) وآزمایش(20n=) گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه بالینی، آزمون‌ ریاضی ‌کی‌مت و پرسشنامه کفایت ‌اجتماعی فلنر استفاده شد. آموزش مهارت‌های زندگی برای گروه آزمایش در 8 جلسه به مدت یک ماه ارایه گردید. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان‌داد که آموزش مهارت‌های زندگی کفایت اجتماعی و مولفه‌های آن را در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال ریاضی به طور معنی‌داری افزایش می‌دهد. این نتایج حاکی است که آموزش مهارت‌های زندگی کفایت اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال ریاضی را افزایش می‌دهد. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره‌ای برای این دانش‌آموزان به عنوان بخش مهمی از درمان دارد.