مقایسه‌ی نیم رخ حافظه و توجه دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری با دانش‌آموزان عادی

هدف این تحقیق مقایسه‌ی نیم‌رخ حافظه و توجه دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری با دانش‌آموزان عادی می‌باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای، پنج گروه 15 نفری(15 دانش‌آموز عادی، 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در یادگیری املا ، 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در یادگیری ریاضی، 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در یادگیری خواندن و 15 نفر دچار ناتوانی در یادگیری از نوع مرکب) از دو ناحیه‌ی آموزش و پرورش شهرستان بوشهر انتخاب و همتا شدند. سپس در قالب روش علی-مقایسه‌ای آزمون اختلال در خواندن، املا ، حساب، مقیاس تجدیدنظر شده‌ی هوشی وکسلر کودکان، آزمون عملکرد پیوسته و مصاحبه‌ی بالینی اجرا شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره manova نشان داد گروه‌ها در میزان توجه و توانایی حافظه با هم تفاوت معناداری دارند(001/0 > p). به‌طوری‌که نتایج آزمون توکی نشان داد دانش‌آموزان عادی در مقایسه با سایر گروه‌های دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری از میزان توجه و توانایی حافظه‌ی بالاتری برخوردار هستند(001/0 > p)، پس از آن به ترتیب دانش‌آموزان دارای نارسایی حساب و دانش‌آموزان دارای نارساخوانی بدون تفاوت معنادار بودند، سپس دانش‌آموزان دارای نارسانویسی و پایین‌تر از همه، دانش‌آموزانی که دارای بیش از یک ناتوانی یادگیری بودند، کم‌ترین میزان توجه و توانایی حافظه را دارا بودند(001/0 > p). این تحقیق نشان داد که دانش‌آموزانی که مشکل نارسانویسی و به‌ویژه ترکیب دو یا سه ناتوانی در یادگیری را دارند از توانایی حافظه و توجه کم‌تری برخوردارند.