اثر بخشی ذهن آگاهی بر عزت نفس و تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارای نارساخوانی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر عزت نفس و تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی شهرستان نیشابور در سال تحصیلی 1402-1401 بود، که به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر(هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عزت نفس کوپر اسمیت (1976) و پرسشنامه ادراک تعامل اجتماعی کارول گلاس (1994) استفاده شد. گروه آزمایش مهارت های ذهن آگاهی کابات زین و همکاران (1992) را دریافت کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون در عزت نفس و تعامل اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 gt;p) و گروه آزمایش از عزت نفس و تعامل اجتماعی بالاتری برخوردار است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، می توان گفت برنامه ذهن آگاهی بر بهبود عزت نفس و تعامل اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نارساخوانی اثربخش بود. لذا پیشنهاد می‌شود متخصصان و درمانگران از این مداخله برای بهبود عزت نفس و تعامل اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نارساخوانی استفاده نمایند.

effectiveness of mindfulness on self-esteem and socialinteractions of students with dyslexia

objective: the purpose of this research was to investigate the effectiveness of mindfulness on self-esteem and social interaction of students with dyslexia.methods: the present study was a semi-experimental study with a pre-test and post-test design with a control group. the statistical population of this research included all students with dyslexia in neishabur city in the academic year of 2022-2023, 30 people (15 people in each group) were selected by available sampling method. cooper smith’s self-esteem questionnaires (1976) and carol glass’s social interaction perception questionnaire (1994) were used to collect data. the experimental group received the mindfulness skills test of kabat-zinn et al. (1992). the control group did not receive any intervention. data were analyzed using spss version 23 software and multivariate analysis of covariance testresults: the results showed that there is a significant difference between the experimental and control groups in the post-test in self-esteem and social interaction (p lt;0.05) and the experimental group has higher self-esteem and social interaction.conclusion: according to the obtained results, it can be said that the mindfulness program was effective in improving the self-esteem and social interaction of children with dyslexia. therefore, it is suggested that specialists and therapists use this intervention to improve the self-esteem and social interaction of children with dyslexia.