مقایسه اثربخشی مدل مبتنی بر انگیزه پیشرفت و تکنیک‌های تنظیم هیجان بر خودتنظیمی یادگیری در دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری

اختلالات یادگیری می‌تواند موفقیت و پیشرفت تحصیلی را در هر سنی به طور قابل‌توجهی تحت تاثیر قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی مدل مبتنی بر انگیزه پیشرفت و تکنیک‌های تنظیم هیجان بر خودتنظیمی یادگیری در دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری بود. روش پژوهش حاضر، آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان ثبت‌نام شده در مرکز ناتوانی‌های یادگیری آموزش‌وپرورش شهر اردبیل در سال تحصیلی 99-98 بود از این میان تعداد 45 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و پس از جایگزینی تصادفی در سه گروه آزمایشی و گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند (در هر گروه 15 نفر) انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌های خودتنظیمی یادگیری بود. فرآیند اجرا مدل مبتنی بر انگیزه پیشرفت به مدت 5 جلسه و تکنیک‌های تنظیم هیجان 10 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه پرداختند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. نتایج با استفاده از آزمون کوواریانس تک متغیره تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیشآزمون، تفاوت آماری معنیداری بین میانگین نمرات سه گروه آزمایش و کنترل، در نمره کل متغیر خودتنظیمی یادگیری (742/14=f) وجود دارد. از لحاظ کاربردی با توجه به اثربخش بودن مدل مبتنی بر انگیزه پیشرفت و تکنیک‌های تنظیم هیجان به عنوان یک راهبرد اساسی برای افزایش یادگیری خودتنظیمی توسط معلمان، روانشناسان و مشاوران مدارس برای کلیه دانش‌آموزان به ویژه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص توصیه میگردد.

Comparison of the effectiveness of motivational model based on progress and emotion regulation techniques on learning self-regulation in students with learning disabilities

Learning disabilities can significantly affect academic success and achievement at any age. The aim of this study was to compare the effectiveness of the model based on achievement motivation and emotion regulation techniques on learning self-regulation in students with learning disabilities.The method of the present study was an experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of this study included all students enrolled in the Center for Educational Learning Disabilities in Ardabil in the academic year of 2019-2020. Were selected (15 people in each group). Data collection tools were self-regulated learning questionnaires. The process of implementing the model based on progress motivation lasted for 5 sessions and emotion regulation techniques for 10 sessions and each session lasted 90 minutes and the control group did not receive any intervention. The results were analyzed using univariate covariance test.The results of analysis of covariance showed that after controlling for the effects of the pretest, there was a statistically significant difference between the mean scores of the three experimental and control groups in the total score of the learning self-regulatory variable (F = 14.742).Practically, due to the effectiveness of the motivational model based on progress and emotion regulation techniques, it is recommended as a basic strategy to increase self-regulated learning by teachers, psychologists and school counselors for all students, especially students with special learning disabilities.