طراحی برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی (مولفه هماهنگی چشم و دست) دانش‌آموزان با اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی

هدف از انجام پژوهش طراحی برنامه آموزشی  مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه به منظور بهبود ادراک دیداری فضایی دانش آموزان دارای اختلال ریاضی و مقایسه اثربخشی آن با روش آموزش سنتی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی منطقه پانزده شهر تهران در سال تحصیلی  1395-96 بوده است. حجم نمونه شامل 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند که در سه گروه  15 نفری (گروه برنامه آموزشی، گروه سنتی و گروه کنترل) جای گرفتند. ابزار  پژوهش شامل آزمون ادراک دیداری فضایی فراستیگ و برنامه آموزشی مفاهیم ریاضی مبتنی بر رایانه بوده و از آزمون  شاپیروویلک، تی مستقل و کواریانس برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح 0.001 معنادار و آموزش از طریق متد برنامه آموزشی مفاهیم  ریاضی  مبتنی  بر رایانه  بر بهبود ادراک دیداری  فضایی  دانش آموزان موثر بوده است. مقایسه میانگین های تعدیل شده نمرات ادراک دیداری فضایی گروه های سنتی با برنامه آموزشی اختلاف نمره 11.130 نمره ای را نشان می دهد که در سطح 0.001 معنادار و نشان از اثرگذاری بیشتر آموزش از طریق برنامه آموزشی نسبت روش سنتی  است.

Designing an educational program for teaching computerbased mathematical concepts to improve students’ visualspatial perception (eye and hand coordination) and comparing its effectiveness with traditional teaching methods

The goal of this research is to teach computerized mathematical concepts to improve visualspatial perception in students. We also compare this method’s effectiveness with classic methods on improving visualspatial perception.The method of doing this research is semiexperimental using pretest and posttest with the control group. In this research, the population is the second and third grade students studying in public schools of Tehran in 20162017. The sample of this research includes 45 students who were selected by random sampling with random replacement methods. 15 students among these 45 were placed in a software training experimental group; 15 students were placed in classic training experimental group, and 15 students were placed in the control group. KolmogorovSmirnov test, Shapiro Wilk, independent ttest, and covariance were used to analyze the data. Frostig  test for visualspatial perception was the tool for gathering data in this research. Covariance analysis results proved that visualspatial adjusted averages of the electronic group with the difference control of 22.93 shows a number which is significant at .001 level. After summing these conclusions up, it can be stated that this hypothesis has been proved and training through educational program of teaching computerized mathematical concepts could be effective in improving students’ visualspatial perception. It should also be noted that comparing Frostig adjusted averages between classic group and educational program group shows a difference of 11.130 which is significant at .001 level. In these differences, educational program group’s average is always more than the classic group’s average.