نقش خودپنداره کودکان، حمایت اجتماعی خانواده و سبک والدگری در پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص

هدف این مطالعه، بررسی نقش خودپنداره کودکان، حمایت اجتماعی خانواده و سبک والدگری در پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری خاص بود. این پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه این پژوهش 110 نفر از دانش‌آموزان پسر دارای اختلال ناتوانی یادگیری خاص دوره چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 94-1395 بودند که از میان دانش‌آموزان شهرستان بوکان به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مشکلات یادگیری کلرادو (cldq)، مصاحبه بالینی ساختاریافته بر اساس علائم مندرج در dsm5، خودپنداره کودکان، حمایت اجتماعی، والدگری و سرزندگی تحصیلی استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که خودپنداره کودکان (0.75=r)، حمایت اجتماعی خانواده (0.42=r) و سبک والدگری (0.59=r) با سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص رابطه معنادار دارند (p<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه متغیری نیز نشان داد که خودپنداره کودکان، حمایت اجتماعی خانواده و سبک والدگری برای پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص معنادار هستند (p<0.001). این نتایج بیان می‌کنند که با افزایش خودپنداره کودکان و حمایت اجتماعی خانواده و همچنین با سبک والدگری مثبتی که تنبیه بدنی و نظارت ضعیف در آن کاهش یابد، باعث افزایش سرزندگی تحصیلی این دانش‌آموزان خواهد شد.

The role of children’s selfconcept, family’s social support, and parenting styles in predicting academic vitality among students with specific learning disability

The present study was aimed at examining the role of children’s selfconcept, family’s social support, and parenting styles in predicting academic vitality among male students with specific learning disability. The present study was a correlational research. The study sample consisted of 110 elementary fourth and fifthgrade male students with specific learning disabilities in the academic year of 20152016 in Boukan. They were selected from Boukan’s students using a multistage cluster sampling method. To collect the required data, Colorado Learning Difficulties Questionnaire (CLDQ), Structured Clinical Interview Based on the Symptoms in DSM5, Children’s SelfConcept Scale, Social Support, Parenting Style, and Academic Buoyancy were employed. The results of Pearson correlation coefficient indicated that children’s selfconcept (r=0.75), family’s social support (r=0.42), and parenting style (r=0.59) were significantly correlated with academic vitality among students with specific learning disabilities (P<0.01). The results of multivariate regression analysis showed that children’s selfconcept, family’s social support, and parenting styles were significant in predicting academic vitality among students with specific learning disabilities (P<0.001). These results show that an increase in children’s selfconcept, family’s social support, and a parenting styles in which physical punishment and poor supervision decrease can lead to an increase in academic vitality among those students.