مقایسه نارسایی هیجانی، تاب‌آوری و همدلی در دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی‌های یادگیری

ناتوانی‌های یادگیری ، یکی از بزرگترین و شاید بحث ‌برانگیزترین مقوله‌های دانش‌آموزان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه نارسایی هیجانی، تاب آوری و همدلی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری است. روش پژوهش علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی دانش‌آموزان شهر اردبیل در سال تحصیلی 1395-1396 تشکیل می دهند، که از این تعداد با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله ای، 120 دانش‌آموز مقطع متوسطه انتخاب و در گروه 60 نفری شامل دانش آموز با و بدون ناتوانی یادگیری انتخاب شدند. و پرسش نامه ها ی نارسایی هیجانی تورنتو، تاب آوری کانر و دیویدسون  و همدلی لامونیکا را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره مانوا (manova) نشان داد که بین دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری در تاب آوری، نارسایی هیجانی و همدلی تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که تاب آوری و هم دلی در دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری، کم تر و در نارسایی هیجانی بیش تر از دانش‌آموزان بدون ناتوانی یادگیری بود