اثربخشی مداخلۀ روان‌شناسی مثبت‌نگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی مداخله روان‌شناسی مثبت‌نگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن مرکز شبانه‌روزی مهرآنای شهر زاهدان بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمع‌آوری اطلاعات از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ بیماران روانی مزمن زن مرکز شبانه‌روزی مهرآنای شهر زاهدان در سال 1400-1399 است که از میان آن‌ها 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه در انتظار درمان) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه‌های شادکامی آکسفورد (ohi) و مقیاس تفکر مثبت (pts) بود. مداخلۀ روان‌شناسی مثبت‌نگر در هشت جلسه (جلسۀ 1.5 ساعته) به مدت سه هفته برای گروه آزمایش برگزار شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss21 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد مداخلۀ روان‌شناسی مثبت‌نگر موجب افزایش شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل با سطح معناداری 0.001 می‌شود؛ بنابراین توجه به اهمیت مداخلۀ روان‌شناسی مثبت‌نگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن یکی از ضرورت‌های پژوهش محسوب می‌شود و می‌توان از مداخلۀ روان‌شناسی مثبت‌نگر به‌عنوان بخشی از برنامه‌های توانمندسازی بیماران روانی مزمن استفاده کرد و برگزاری دوره‌هایی در این زمینه توصیه می‌شود.

the effectiveness of positive psychology intervention on happiness and positive thinking in chronically mentally ill people

the aim of the current study was to determine theeffectiveness of positive psychology intervention onhappiness and positive thinking among chronicallymentally ill people in mehrana boarding center inzahedan. the research method was applied in terms ofobjective and data collection method as semiexperimentaltype with a pre-test-post-test design witha control group. the statistical population includes allfemale chronically mentally ill patients of mehranaboarding center in zahedan city in 2020-2021, ofwhich 30 subjects (15 subjects in the experimentalgroup and 15 subjects in the group waiting fortreatment) were selected according to the availablesampling method. instruments used in the studyincluded the oxford happiness questionnaire (ohi)and the positive thinking scale (pt). the positivepsychology intervention was delivered in 8 sessions(1.5 hours) over 3 weeks for the experimental group.descriptive statistics (mean and standard deviation)and inferential statistics (multivariate covariateanalysis) were used to analyze the data. data analysiswas performed using spss-21 software. the results ofthe study showed that the intervention of positivepsychology increased the feeling of happiness andpositive thinking in chronically mentally ill patients inthe experimental group compared to the control groupwith a significance level of 0.001. therefore, payingattention to the importance of positive psychologyintervention on happiness and positive thinking inchronically mentally ill is considered as one of thenecessities of research and it is possible to use positivepsychology intervention as a part of empowermentprograms for chronically mentally ill and hold a coursein this field is recommended.