مدل‌یابی کیفیت رابطۀ زناشویی براساس مقابلۀ زوجی: نقش میانجی‌گری مفهوم ما شدن در افراد متاهل

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی‌گری ماشدن در رابطۀ بین مقابلۀ حمایتی زوجی و کیفیت رابطۀ زناشویی در افراد متاهل بود. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن همبستگی با استفاده از مدل معادلات ساختاری بود. جامعۀ پژوهش را افراد متاهل شهر شیراز در سال 1400 تشکیل دادند که از میان آن‌ها 205 فرد متاهل (56 مرد و 149 زن) به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و با پرکردن پرسشنامۀ مقابلۀ زوجی (dcq)، پرسشنامۀ ماشدن (wq) و مقیاس کیفیت زناشویی (rdas) در پژوهش شرکت کردند. همچنین داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای amos نسخۀ 24 و spss نسخۀ 24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان می‌دهد مقابلۀ زوجی حمایتی همسر به‌صورت مستقیم بر کیفیت زناشویی تاثیر دارد؛ درحالی‌که مسیر مستقیم مقابلۀ زوجی حمایتی خود به کیفیت زناشویی معنادار نبود. همچنین مقابلۀ زوجی حمایتی خود و همسر به‌صورت غیرمستقیم و از طریق ایجاد حس ماشدن در زوج‌ها با کیفیت زندگی زناشویی ارتباط دارند. براساس یافته‌ها می‌توان گفت افرادی که در موقعیت‌های استرس‌زای زندگی از مقابله‌های زوجی حمایتی استفاده می‌کنند، احساس اتحاد و نزدیکی بیشتری با یکدیگر دارند و درنهایت با کیفیت زناشویی بالاتری مواجه می‌شوند. برای این منظور پیشنهاد می‌شود با هدف آگاهی‌بخشی به زوج‌ها دربارۀ اهمیت مقابلۀ زوجی در بحران‌ها از این یافته‌ها استفاده شود.

modeling the quality of marital relationship based on dyadic coping: the mediating role of we-ness concept in married people

the purpose of this study was to examine the role ofthe we-concept in the relationship between supportivedyadic coping and marital relationship quality inmarried people. it was a practical study whose methodwas correlation using structural equation modeling.the research population was all married people inshiraz in 1400, of which 205 married people (56 malesand 149 females) were selected by the method ofrandom sampling and participated in the study byfilling out the dyadic coping questionnaire (dcq),the we-ness questionnaire (wq) and the revision ofthe dyadic adjustment scale (rdas).in addition, thedata were analyzed using the amos-24 and spss-24software. the results showed that perceived supportivedyadic coping had a direct impact on marital quality,while the direct path of supportive dyadic coping wasnot significant for marital quality. moreover,supportive dyadic coping by self and supportivedyadic coping by partner are indirectly related tomarital quality by creating a sense of we amongcouples. based on the findings, it can be said thatpeople who use supportive dyadic coping in stressfullife situations feel more united and closer to each otherand eventually report higher marital quality. in thiscontext, it is suggested that these findings be used toinform couples about the importance of coupleconfrontation during crises.