پیش‌بینی استرس تروماتیک کرونا و رشد پس از آسیب در پرستاران بخش مراقبت بیماران کرونایی براساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده: نقش میانجی شفقت خود و تنظیم شناختی هیجان

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی استرس تروماتیک کرونا و رشد پس از آسیب در پرستاران بخش مراقبت بیماران کرونایی براساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده صورت گرفت و برای این منظور نقش میانجی شفقت خود و تنظیم شناختی هیجان را درنظر گرفته است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با مدل معادلات ساختاری و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعۀ آماری شامل پرستاران شهر اصفهان بود که در بیمارستان‌های مراقبت از بیماران کرونایی در سال 1400 مشغول به کار بودند. از میان آن‌ها 230 نفر (143 زن و 87 مرد) به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل حمایت اجتماعی ادراک‌شده چندبعدی (mspss)، شفقت خود (scs)، پرسشنامۀ تنظیم شناختی هیجان (cerq)، رشد و تکامل پس از آسیب (pgi) و استرس تروماتیک کرونا (ctss) بود. برای تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی، مدلیابی معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای spss نسخۀ 23 و ایموس نسخۀ 23 استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد حمایت اجتماعی ادراک‌شده به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به‌کمک راهبردهای سازش‌یافتۀ تنظیم شناختی هیجان و شفقت به خود بر رشد پس از سانحه (p<0/01، β=0/228) تاثیر مثبت و بر استرس تروماتیک کرونا (p<0/01، β=-0/316) تاثیر منفی دارد؛ درحالی‌که ضریب مسیر مربوط به رابطۀ بین راهبرد سازش‌نایافته تنظیم هیجان با رشد پس از سانحه معنا‌دار نیست (0/05

predicting covid-19 traumatic stress and post-traumatic growth in nurses of coronavirus patient care unit based on perceived social support: the mediating role of self-compassion and cognitive emotion regulation

the aim of the present study was to predict covid-19 traumatic stress and posttraumatic growth in nurses of coronavirus patient care unit based on perceived social support considering the mediating role of self-compassion and cognitive emotion regulation. the present study is a descriptive correlation with the structural equation model and in terms of purpose is applied. the statistical population includes all nurses who worked in hospitals in isfahan in 2021, of which 230 (143 female and 87 male) were selected through an available sample. research instruments included the multidimensional perceived social support (mspss), self-compassion (scs), cognitive emotion regulation questionnaire (cerq), posttraumatic growth inventory (pgi), and covid-19 traumatic stress scale (ctss). descriptive statistics and structural equation modeling as well as spss-23 and amos-23 were used to analyze the data. results showed that perceived social support directly and indirectly through matched cognitive emotion regulation strategies and self-compassion had a positive effect on posttraumatic growth (β = 0.228, p < 0.01) and a negative effect on covid-19 traumatic stress (β = -0.316, p < 0.01), whereas the relationship between non-matched cognitive emotion regulation strategies and posttraumatic growth was not significant (p < 0.05). the research findings not only have practical and theoretical implications, but also can be used as a useful model to provide nurses with adequate services to pave the way for growth and development after trauma and prevent covid-19 traumatic stress.