کارایی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر دشواری‌های بین فردی و اعتیاد به اینترنت در میان دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر اعتیاد به اینترنت و دشواری‌های بین‌فردی در میان دانش‌آموزان دبیرستان در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل با پیگیری یک‌ماهه بود. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی 13991398 بودند که به شیوۀ دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت یانگ (iat) و پرسشنامۀ دشواری‌های بین‌فردی نوجوانان انگلس، هیدالگو و مندنز (qida). پس از اجرای پرسشنامه‌ها در میان دانش‌آموزان، آزمودنی‌هایی که نمرۀ برش پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت یانگ را به‌دست آوردند، در دو گروه کنترل و آزمایشی به‌صورت تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله‌درمانی را به مدت هشت جلسۀ دوساعته به شیوۀ گروهی دریافت کردند. پس از اتمام جلسات درمان از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد و بعد از یک ماه آزمون پیگیری انجام گرفت. برای تجزیه‌ و تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخۀ 26 و به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که نمرات اعتیاد به اینترنت و دشواری‌های بین‌فردی در پس‌آزمون در گروه آزمایشی به‌صورت معناداری کاهش یافت. این نتایج در پیگیری یک‌ماهه نیز تداوم داشت. شیوۀ درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) می‌تواند به کاهش اعتیاد به اینترنت و مولفه‌های دشواری‌های بین‌فردی منجر شود. این شیوۀ درمانی می‌تواند روش مداخله‌ای موثری برای دست‌یافتن به روابط بین‌فردی رضایت‌بخش باشد.

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Interpersonal Difficulties and Internet Addiction among High School Students

The aim of this study is to investigate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Internet addiction and interpersonal difficulties among high school students in Tehran. The method of the present study is quasiexperimental with pretest and posttest and a control group with onemonth followup. The participants of the study were 40 male students (20 in experimental group and 20 in control group) of secondary school in academic year 20192020, who were selected by random sampling method. The research instruments were Young’s Internet Addiction Questionnaire (IAT) and Engels, Hidalgo and Mendens’s Questionnaire about Interpersonal Difficulties for Adolescents (QIDA). After administering the questionnaires to the students, the subjects who scored the cut score of Young’s Internet Addiction Questionnaire were randomly assigned to the control and experimental groups. The experimental group received eight twohour group sessions of therapeutic intervention. After the therapy sessions, a posttest was administered to both groups and a followup test was administered after one month. Data were statistically analyzed using SPSS 26 software and analysis of variance with repeated measures. The results of the data analysis showed that the scores for Internet addiction and interpersonal difficulties decreased significantly in the experimental group at the posttest. These results were verified in a onemonth posttest. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) can decrease the components of Internet addiction and interpersonal difficulties. This treatment can be considered as an effective intervention method to achieve satisfactory interpersonal relationships.