مقایسۀ اثربخشی بازی-درمانی شناختی-رفتاری و درمان تعامل والد-کودک بر کنش‌های اجرایی کودکان با اختلال مقابله‌ای/ نافرمانی

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی بازی‌درمانی شناختی-رفتاری و درمان تعامل والد-کودک بر کنش‌های اجرایی کودکان با اختلال مقابله‌ای/ نافرمانی است. روش این تحقیق از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه گواه و تحقیق به لحاظ هدف کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل دختران دچار اختلال مقابله‌ای/ نافرمانی مقاطع اول تا سوم ابتدایی شهر تنکابن در سال تحصیلی 13991398 است. با انتخاب دومرحله‌ای تصادفی مدارس، 39 نفر به‌عنوان نمونه با غربالگری انتخاب شدند که با همگن‌سازی و تصادفی‌سازی در سه گروه بازی‌درمانی شناختی-رفتاری و درمان تعامل والد-کودک و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامۀ علائم مرضی کودکان (csi)، پرسشنامۀ عملکرد اجرایی (brief)، بستۀ بازی‌درمانی شناختی-رفتاری (cbptp) و بستۀ درمان تعامل والد-کودک بود (pcitp). داده‌های پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار spss نسخۀ 24 تحلیل شدند. نتایج نشان می‌دهد بین اثربخشی بازی‌درمانی شناختی-رفتاری و درمان تعامل والد-کودک بر مهارت‌های تنظیم رفتار با ضریب اتای 0.765 و فراشناخت با ضریب اتای 0.779 در کودکان با اختلال مقابله‌ای/ نافرمانی تفاوت وجود دارد (0.001=p). به‌نظر می‌رسد هر دو درمان با بهبود کنش‌های اجرایی کودکان دچار اختلال مقابله‌ای/ نافرمانی اثرگذار باشند، اما اثرگذاری بازی‌درمانی شناختی-رفتاری بیشتر است.

Comparison of the Effectiveness of CognitiveBehavioral Play Therapy and ParentChild Interaction Therapy on Executive Functions in Children with Oppositional Defiant Disorder

The purpose of this study is to compare the effectiveness of cognitivebehavioral play therapy and parentchild interaction therapy on executive functions in children with oppositional defiant disorder. The method of this study is quasiexperimental with a pretestposttest design and a control group and the study is applied in terms of objective. The statistical population of the study includes girls with oppositional defiant disorder studying in first to third grade in Tonekabon City during the 20192020 school year. A twostage sampling procedure was used to select 39 samples through screening, which were divided into three cognitivebehavioral play therapy and parentchild interaction therapy and control groups through homogenization and randomization. The present research instruments include the Child Symptom Inventory (CSI), the Behavior Rating Inventory of Executive Function (BRIEF), the cognitivebehavioral play therapy package, and the parentchild interaction therapy package. The data of the study were analyzed using the covariance analysis method and SPSS24 software. The results showed that there was a significant difference between the effectiveness of cognitivebehavioral play therapy and parentchild interaction therapy on behavioral regulation with an Eta coefficient of 0.765 and metacognitive skills with an Eta coefficient of 0.779 in children with oppositional defiant disorder (P=0.001). Both therapies seem to be effective in improving the executive functions of children with oppositional defiant disorder, but cognitivebehavioral play therapy was more effective.