اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود بر خودمیان‌بینی و سازگاری زناشویی زوجین براساس نظریۀ سیستم‌های خانوادۀ بوون

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود بر خودمیان‌بینی و سازگاری زناشویی زوجین براساس نظریۀ خانوادۀ بوون است. این پژوهش کاربردی و نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمونپس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل مراجعه‌کنندگان 21 تا 45 ساله یعنی 56 نفر از زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره ناجا در شهر تهران در سال 1397 است. از بین آن‌ها 30 زوج انتخاب شدند که 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامۀ سازگاری زناشویی لاکوالاس (lwmst) و پرسشنامۀ خودمیان‌بینی لاپسلی (lapsel) ابزارهای پژوهش به‌شمار می‌روند. مداخلۀ گروه آزمایش در قالب درمان گروهی در 10 جلسه در سه ماه اجرا شد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. از طرح تحلیل واریانس مختلط با اندازه‌گیری مکرر و برای آزمون فرضیه از طرح تحلیل آمیخته به‌وسیلۀ نرم‌افزار spss21 استفاده شد. مداخلۀ درمانی تمایزیافتگی در افزایش سازگاری زناشویی معنادار بود (0.001=p). در خودمیان‌بینی، نتایج مقیاس افسانه‌پردازی (pfs) نشان داد مداخله بر مولفۀ یکتایی (0.048=p) و مولفه‌های همه‌توانی و آسیب‌پذیری مداخله (0.001=p) موثر است. همچنین در متغیر خیال‌پردازی، مداخله معنادار بوده است (0.001=p). پیگیری یک‌ماهۀ نتایج نشانگر پایداری اثرات مداخله بوده است؛ بنابراین مداخله در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و آزمون پیگیری موجب افزایش سازگاری و کاهش خودمیان‌بینی در زوجین شد. با توجه به یافته‌های پژوهش، این رویکرد می‌تواند در زمینۀ افزایش سازگاری و کاهش خودمیان‌بینی در زوجین مورد استفادۀ مشاوران و درمانگران خانواده واقع شود.

The Effectiveness of SelfDifferentiation Treatment on Egocentrism and Marital Adjustment in Couples Based on Bowen’s Family Systems Theory

The purpose of the present study is to examine the effectiveness of selfdifferentiation therapy on couples’ egocentrism and marital adjustment based on Bowen’s family systems theory. It is an applied and quasiexperimental with a pretestposttest and followup with a control group. The statistical population is 56 couples who contacted NAJA counseling centers in Tehran in 2018. The criteria for inclusion in the study were assigned by a psychiatrist. It included the absence of personality disorders, absence of chronic mental disorders, absence of addiction, and couples identified as dynamic in a diagnostic interview, a problem related to demarcation. In addition, the selfreport of the subjects confirmed that they were not on the verge of divorce and did not have chronic physical illnesses. Therefore, 15 couples were in the experimental group and 15 couples were in the control group. The LockeWallace Marital Adjustment Test (LWMAT) and the Lapsley EgoCentrism Questionnaire (LAPCEL) were used. Repeated measures were used and the hypothesis was tested using SPSS21 software with a mixed analysis design. Differentiation therapy significantly contributed to the improvement of marital adjustment (P = 0.001). In egocenterism, results of Personal Fable Scale (PFS) indicated that the therapy affected uniqueness (P = 0.048) and the omnipotence and vulnerability components (P = 0.001). The therapy has been also affected the fantasy variable (P = 0.001). The 1month followup of the results showed the stability of the effects of the intervention. Therefore, the intervention increased compatibility and decreased egocentrism of couples in the experimental group compared with the control group in the posttest and followup phases. So this model can be used by family counselors and therapists