تاثیر آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه (casel) بر مشکلات عاطفیرفتاری درونی و برونی‌سازی‌شده و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه بر مشکلات عاطفی رفتاری درونی و برونی‌سازی‌شده و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون پیگیری با گروه گواه است. جامعۀ آماری شامل دانش‌آموزان پایۀ پنجم ابتدایی است که در سال تحصیلی 9796 در شهرستان پیشوا مشغول به تحصیل بودند و از طریق آزمون مشکلات عاطفی‌رفتاری آخنباخ شامل سیاهۀ رفتاری کودکان (cbcl) و نسخۀ معلم (trf) غربال شدند؛ یعنی دانش‌آموزانی که نمرۀ t بیشتر از 63 داشتند، در محدودۀ بالینی قرار گرفتند و به‌شکل تصادفی در دو گروه 24 نفره گواه و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 12 جلسه یادگیری مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه قرار گرفت. پس از برگزاری جلسات آموزشی، پرسشنامۀ مشکلات عاطفی‌رفتاری و آزمون عملکرد تحصیلی به‌عنوان پس‌آزمون اجرا شد و پس از 3 ماه نیز آزمون پیگیری به عمل آمد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ مشکلات عاطفیرفتاری آخنباخ و آزمون عملکرد تحصیلی استفاده شد. تحلیل داده‌ها به روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری (mancova)، تحلیل کوواریانس یک‌راهه (ancova) و استفاده از نرم‌افزار spss نسخۀ 24 انجام شد. نتیجۀ تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد تفاوت معناداری بین گروه آزمایشی و گواه در میانگین مشکلات رفتاری درونی‌سازی و برونی‌سازی‌شده و عملکرد تحصیلی وجود دارد (0.001=p)؛ بنابراین آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه با انجام فعالیت‌ها و مواجه‌کردن دانش‌آموزان با تمرین‌های متنوع در فرایند آموزش به بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات عاطفی رفتاری منجر شد. با توجه به تاثیر آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه بر کاهش مشکلات عاطفی‌رفتاری درونی و برونی‌سازی‌شده و بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی، به متصدیان امور آموزشی توصیه می‌شود از آموزش این مهارت‌ها برای بهبود مشکلات عاطفی‌رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی بهره ببرند.

Effectiveness of Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning (CASEL) on Internalizing and Externalizing Emotional and Behavioral Problems and Academic Performance of Male Elementary School Students

The present study was conducted to examine the effectiveness of collaboration for academic, social and emotional learning on internalized and externalized emotional and behavioral problems and academic performance of male elementary school students. The research method was quasiexperimental with pretestposttest and followup with control group. The statistical population includes all fifth grade elementary school students who were educated in the city of Pishva during the 20172018 school year. Students were assessed using the Achenbach Checklist (CBCL) (Achenbach & Rescorla, 2001). Students with a Tscore greater than 63 were classified into a clinical area and randomly divided into an experimental and a control group of 24 members. The experimental group participated in 12 sessions of collaborative social and emotional learning. Posttests were conducted after the training sessions and a followup test was conducted after 3 months to assess the stability of the training. The Aachenbach Emotional Behavioral Problems Questionnaire (CBCL & TRF) and the Academic Performance Test (APT) were used to collect data. Data analysis was performed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and oneway analysis of covariance (ANCOVA) using SPSS software version 24. The results of the data analysis showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in the mean scores of internalized and externalized behavioral problems and academic performance (P = 0.001). Thus, collaborative for academic, social and emotional learning (CASEL) with activities and engaging students with various exercises in the educational process resulted in improved academic performance and reduced emotional and behavioral problems. It is recommended that educational agencies utilize these skills due to the impact of CASEL on reducing internalized and externalized emotional and behavioral problems and improving academic achievement of elementary students.