تدوین مدل اشتیاق تحصیلی براساس راهبرد خودکارآمدی با میانجی‌گری هوش هیجانی در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه شهرستان مریوان

خودکارآمدی با میانجی‌گری هوش هیجانی در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان مریوان است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، و از لحاظ اجرا توصیفی همبستگی و تحلیل آن براساس مدل ساختاری است. جامعۀ آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در سال تحصیلی 1399-1398 شهر مریوان است که از میان آن‌ها 330 نفر (174 پسر و 156 دختر) به‌صورت تصادفی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسشنامۀ اشتیاق تحصیلی (aeq)، پرسشنامۀ خودکارآمدی (seq) و پرسشنامۀ هوش هیجانی سیبریاشرینگ (seiq) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای spss و amos صورت گرفت. ویژگی روان‌سنجی این ابزارها در مطالعۀ فعلی بررسی شد و از مطلوبیت آن‌ها اطمینان حاصل شد. نتایج نشان داد هوش هیجانی و خودکارآمدی به‌صورت مستقیم به‌ترتیب با مقادیر 0.35 و 0.30 تاثیر معنادار، مثبت و مستقیم بر اشتیاق تحصیلی دارند. علاوه‌براین مطابق نتایج، خودکارآمدی به‌صورت مستقیم توان پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان را دارد. همچنین خودکارآمدی از طریق هوش هیجانی به‌صورت غیرمستقیم می‌تواند توان اشتیاق تحصیلی را به‌صورت معنادار پیش‌بینی کندخودکارآمدی با میانجی‌گری هوش هیجانی در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان مریوان است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، و از لحاظ اجرا توصیفی همبستگی و تحلیل آن براساس مدل ساختاری است. جامعۀ آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در سال تحصیلی 1399-1398 شهر مریوان است که از میان آن‌ها 330 نفر (174 پسر و 156 دختر) به‌صورت تصادفی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسشنامۀ اشتیاق تحصیلی (aeq)، پرسشنامۀ خودکارآمدی (seq) و پرسشنامۀ هوش هیجانی سیبریاشرینگ (seiq) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای spss و amos صورت گرفت. ویژگی روان‌سنجی این ابزارها در مطالعۀ فعلی بررسی شد و از مطلوبیت آن‌ها اطمینان حاصل شد. نتایج نشان داد هوش هیجانی و خودکارآمدی به‌صورت مستقیم به‌ترتیب با مقادیر 0.35 و 0.30 تاثیر معنادار، مثبت و مستقیم بر اشتیاق تحصیلی دارند. علاوه‌براین مطابق نتایج، خودکارآمدی به‌صورت مستقیم توان پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان را دارد. همچنین خودکارآمدی از طریق هوش هیجانی به‌صورت غیرمستقیم می‌تواند توان اشتیاق تحصیلی را به‌صورت معنادار پیش‌بینی کند.

Developing a Model of Academic Motivation Based on SelfEfficacy Strategy Mediated by Emotional Intelligence in High School Students in Marivan

This study aims to develop a structural model of academic motivation based on selfefficacy strategy mediated by emotional intelligence in high school students in Marivan. In terms of purpose, this study is an applied research that was conducted using descriptivecorrelative method and structural model analysis (SEM). The statistical population of the study included all high school students in the 2019–2020 academic year in Marivan. The sample group consisted of 330 subjects (174 boys, 156 girls) that were randomly selected by multistage cluster sampling. The Academic Engagement Questionnaire (AEQ) (Fredericks, Bloomfield, & Paris, 2004), the Schreira et al. (1982) SelfEfficacy Questionnaire, and the Sibriashring Emotional Intelligence Questionnaire (SEIQ) were used to collect data. Data analysis was conducted using SPSS and Amos software. The psychometric properties of these instruments were examined and their usefulness was ensured. The results showed that emotional intelligence and selfefficacy had significant positive direct effect on academic achievement with 0.35 and 0.30 respectively. The results also showed that selfefficacy and emotional intelligence directly and indirectly predicted students’ academic motivation respectively.