نقش میانجی‌گری سبک‌های تفکر در رابطه هوش و خلاقیت

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی‌گری سبک‌های تفکر در رابطه هوش و خلاقیت در دانش‌آموزان دختر و پسر 12 تا 16 ساله بود. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام دانش‌آموزان دختر و پسر 16-12 ساله منطقه 12 شهر تهران در نیمسال دوم تحصیلی 97-1396 بود. تعداد 200 دانش‌آموز (100 دختر و 100 پسر) با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل آزمون‌های هوش وکسلر کودکان فرم 4 (wisc-iv)، تفکر خلاق تورنس فرم تصویری ب (ttct) و پرسشنامه سبک تفکر نوع اول استرنبرگ فرم کوتاه (tsi) بود. جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های پژوهش از روش رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار 21-spss استفاده شد. نتایج نشان داد نقش متغیر هوش در پیش بینی خلاقیت (0.142) مثبت و نقش تفکر قانون‌گذارانه (0.145-) و قضاوت‌گر (0.165-) در پیش بینی خلاقیت منفی بود. همچنین هیچ تاثیر غیر مستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطه ای تفکر قانون‌گذارانه و قضاوت‌گر بود نیز دیده نمی شد؛ اما نقش تفکر اجرایی در پیش بینی خلاقیت (0.165) مثبت بود و همچنین تاثیر غیرمستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطه ای تفکر اجرایی بود نیز دیده می ‌شد.