تاثیر آموزش شناختی رفتاری به ‌کمک فضای مجازی در کاهش کمال‌گرایی و اضطراب دانش‌آموزان نخبه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر کمال‌گرایی و نشانه‌های اضطراب بر دانش‌آموزان نخبه ‌به‌کمک فضای مجازی بود. روش این مطالعه با توجه به اینکه تآثیر متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته بررسی می شود، از نوع طرح­های نیمه‌آزمایشی بود. جامعه آماری را دانش‌آموزان نخبه ‌و عادی مقطع متوسطه دوم شهر بوشهر تشکیل دادند که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به‌تحصیل بودند. حجم نمونه در مرحله اول 411 نفر (215 پسر و 196 دختر) بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله ای انتخاب شدند. نمونه مرحله دوم 26 نفر از گروه اول با بالاترین نمره کمال‌گرایی و اضطراب بودند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه‌های کمال‌گرایی هویت و فلت (1991) و اضطراب بک (1988) بود. آموزش شناختی رفتاری در شش هفته (جلسه 90 دقیقه ای) برگزار شد. بین جلسات هفتگی با کمک نرم افزار واتس اپ (whats app) تمرین‌های خانگی و اشکالات آن‌ها پیگیری می‌شد. داده ها به کمک نرم افزار spss-23 و به روش تحلیل کواریانس چند متغیره بررسی شده است. در مولفه کمال‌گرایی خودمدار، بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (0.001>p). همچنین آموزش شناختی رفتاری به ‌کمک سایبرسایکولوژی، باعث بهبود کمال‌گرایی و اضطراب دانش‌آموزان شد (0.01>p). نتایج بیانگرضرورت توجه برنامه‌ریزان و روان‌شناسان به‌ موضوع کمال‌گرایی و اضطراب اجتماع نخبگانی دانش‌آموزی است. توانایی درمان شناختی رفتاری و نرم‌افزارهای ارتباطی به‌عنوان وسیله کمک آموزشی در بین جلسات درمانی تایید شد.