رابطه ارکان مدل فعال‌سازی هنجار و انگیزش نسبت به صرفه‌جویی با رفتار صرفه‌جویی برق در خانواده‌های تهرانی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه رفتار صرفه جویی در مصرف برق در سرپرستان خانوارهای تهرانی با هنجارهای اخلاقی و انواع انگیزش نسبت به صرفه جویی بود. طرح پژوهش حاضر ئوصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تمامی سرپرستان خانوار شهر تهران در سال 1398 بود. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری در دسترس با حجم 366 نفر استفاده شد. ابزار سنجش شامل سوالاتی برای سنجش ویژگی های جمعیت شناختی و ویژگی های خانه (dhc)، مقیاس های آگاهی از مشکل (pas)، اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها (aroes)، هنجارهای شخصی(pns)، رفتار صرفه جویی در مصرف برق (esbs)و انگیزش نسبت به صرفه جویی برق (mtses) بود. تعداد کل گویه های برابر با 44 گویه بود. داده ها به صورت برخط و مدادکاغذی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای spss 25 و smart pls 3 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که از بین متغیرهای جمعیت شناختی تنها وضعیت تاهل با رفتار صرفه جویی در مصرف برق ارتباط دارد. آگاهی از مشکل و اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها، با هنجارهای شخصی رابطه مستقیم و معناداری داشتند و هنجارهای شخصی هم با صرفه جویی برق رابطه مستقیم داشت. بر اساس یافته ها، آگاهی از مشکل و اسناد مسئولیت پذیری و آگاهی از پیامدها و هنجارهای شخصی از طریق میانجی گری نسبی انگیزش با رفتار صرفه جویی در مصرف برق ارتباط داشتند. از بین انواع انگیزش، انگیزش های یکپارچه، درونی، همانندسازی شده و درون فکنی شده به ترتیب بیشترین رابطه را با رفتار صرفه جویی در مصرف برق داشتند. تحریک انگیزش، سازوکار تبدیل مولفه‌های مدل فعال سازی هنجار به رفتار صرفه جویی برق است.