نقش میانجی تعهد زناشویی در رابطه بین ادراک انصاف و رضایت مندی زناشویی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی تعهد زناشویی در رابطه بین ادراک انصاف و رضایت زناشویی بود. روش مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمام زنان کارمند متاهل و صاحب فرزند دانشگاه تهران در سال 98-1397 بود. 103 نفر از زنان کارمند متاهل و صاحب فرزند دانشگاه تهران در سال 98-1397 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه استاندارد ادراک انصاف پذیری ((pem، تعهد زناشویی (dci) و سازگاری زناشویی اسپنیر (das) بر روی آن ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 16–spss و 18-amos استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر نشان داد، بین ادراک انصاف و رضایت زناشویی، تعهد و مولفه های آن یعنی تعهد شخصی، اخلاقی و ساختاری رابطه مثبت و معناداری در سطح 0.01>p برقرار است. علاوه براین، تعهد زناشویی و مولفه های آن دارای رابطه مثبت معناداری با رضایت زناشویی است (0.01>p). همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد، اثر غیرمستقیم ادراک انصاف بر رضایت زناشویی از طریق ایجاد تعهد زناشویی، معنادار است (ضریب تاثیر=0.50). به طور کلی، یافته های مطالعه حاضر بیانگر این نکته است که ادراک انصاف در زندگی مشترک از طریق ایجاد تعهدات زناشویی نقش مهمی در میزان رضایت زناشویی ایفا می کند.