اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد (act)، بر نشخوار فکری در دختران نوجوان ورزشکار حرفه‌ای دارای آسیب ورزشی

نشخوار فکری می تواند یکی از مهم‌ترین مشکلات ورزشکاران آسیب دیده باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر بر پذیرش و تعهد (act)، بر نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیب دیده است. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، کلیه دختران ورزشکار نوجوان دارای آسیب دیدگی ورزشی در تیم های ملی، لیگ و باشگاهی و مسابقات کشوری در سال 1398 در سطح شهر تهران تشکیل دادند که از میان آن‌ها،30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) با گمارش تصادفی جایگزین شدند. سپس در پیش آزمون، همه آزمودنی ها پرسش‌نامه پاسخ های نشخواری (rrs) (نولنهوکسما، 2003) را تکمیل  کردند. در مرحله بعد، گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دوبار) مداخله دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده‌های به‌دست‌ آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر و نرم‌افزار 22spss (در سطح 0/05= α) تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاصل از پس آزمون و آزمون پیگیری (یک ماه بعد) از هر دوگروه نشان داد، نمرات نشخوارگری گروه آزمایش در پس آزمون و آزمون پیگیری نسبت به پیش آزمون به‌طور معناداری پائین تر بود، ولی گروه کنترل در هرسه آزمون یکسان عمل کرد. همچنین، در پس آزمون و آزمون پیگیری، گروه تجربی نمرات کمتری از گروه کنترل داشتند. بنابراین درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد، بر کاهش نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیب دیده موثر بوده است.

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Ruminating in Adolescent Female Athletes with Athletic Injury

Rumination can be considered as one of the most important problems for injured athletes. The purpose of the present study was to examine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the reduction of rumination in adolescent female athletes with athletic injury. The method of the study is a quasiexperimental with pretestposttest and followup with a control group. The population of the present study was comprised of adolescent female athletes with sports injuries in national teams, leagues and national competitions in 1398 in Tehran, from which 30 participants were selected using  convenience sampling, and they were randomly assigned to two groups of 15 (experimental and control group. Then, in pretest all participants completed the NolenHoeksema’s (2003) Ruminative Responses Scale (RRS) questionnaire. In the next phase, the experimental group received an eightsession intervention (90 min each, twice a week), while the control group did not receive any intervention. The results of repeated measures ANOVA and following pairwise comparison revealed significantly less ruminative scores for experimental group in the posttest and the followup test; however,  the control group did not perform significantly different in all three tests. Moreover, in the posttest and the followup test, the experimental group had lower scores than that of control group. The results indicated that the acceptance and commitment therapy reduced the rumination in professional adolescent female athletes with athletic injury.