روایی محتوایی، ساختار عاملی و تغییر ناپذیری جنسیتی مقیاس جهت‌گیری تعلق‌پذیری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی محتوایی، ساختار عاملی، تغییر ناپذیری جنسیتی و روایی پیش‌بین مقیاس جهت‌گیری تعلق‌پذیری (لاوین و همکاران، 2011) بود. روش پژوهش این مطالعه همبستگی و از نوع اعتباریابی آزمون بود. جامعه آماری پژوهش 12348 نفر (6657 دختر و 5691 پسر) از دانشجویان دانشگاه بیرجند بودند. تعداد 292 نفر (147 زن، 145 مرد) از این دانشجویان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش مورد استفاده در این پژوهش،مقیاس‌های جهت‌گیری تعلق‌پذیری (bos) سرزندگی ذهنی-فرم تفاوت فردی (svs-idl) و فشار روانی کسلر (k6)بود. تجزیه‌و‌‌تحلیل داده‌ها با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مرتبه اول و بین‌گروهی و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم‌افزارهای 16-spssو 20-amos انجام شد. نتایج نشان داد که مقیاس جهت‌گیری تعلق‌‎پذیری از ساختاری دوعاملی مشتمل بر جهت‌گیری ترقی و کاستن از کمبود برخوردار است که 54.34 درصد واریانس را تبیین می‌کند. تحلیل عاملی تاییدی نیز، این ساختار را تایید کرد. ساختار عاملی مقیاس برحسب جنسیت تغییرناپذیر بود. همسانی درونی مقیاس نیز، با آلفای کرونباخ و دونیمه کردن به تایید رسید. روایی پیش‌بین در ارتباط با سرزندگی ذهنی و فشار روانی در سطح مطلوب قرار داشت. در مجموع به‌نظر می‌رسد که مقیاس جهت‌گیری تعلق‌پذیری در دانشجویان از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است.

Content Validity, Factor Structure and Gender Invariance of Belongingness Orientation Scale

The purpose of present study was to investigate the psychometric characteristics of Belongingness Orientation scale (Lavigne et al, 2011). The research method of this study was correlation and test validation. The statistical population of the study consisted of students of Birjand University (6657 girls and 5691 boys). A total of 292 people (147 women, 145 men) were selected by multistage cluster sampling. Participants completed Belongingness Orientation Scale (BOS), Subjective Vitality Scale (SVS-IDL) and Kessler Psychological Distress Scale (K6). Data were analyzed using exploratory factor analysis, confirmatory and intergroup factor analysis, and multiple regression using SPSS.16, and Amos.20 software. Results showed that the structure of two factors that explain 54.34% of the variance. Confirmatory factor analysis also confirmed this structure. The factor structure of the scale was invariant by gender. The internal consistency of the scale was confirmed by Cronbach’s alpha and splithalf coefficients. Predictive validity in relation to subjective vitality and psychological distress was confirmed. In general, it can be concluded that the belongingness orientation scale has a good validity and reliability in students and can be used as a precise instrument in this regard.