اثر القاء هیجان بر تغییرپذیری ضربان قلب؛ ارزیابی نقش تعدیل گر ریسک فاکتور

پژوهش حاضر با هدف تبیین تاثیر القاء هیجان بر تغییرپذیری ضربان قلب (hrv) طراحی شد. مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی است. جامعه مورد پژوهش شامل زنان و مردان ایرانی در دامنه سنی 20 تا 40 سال است. پس از مصاحبه اولیه تعداد 92 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. ابزار پژوهش شامل دستگاه ثبت تغییرپذیری ضربان قلب(پروکامپ واجد چهار کانال)، فیلم های برانگیزاننده هیجان و چک لیست ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری قلبی - عروقی بوده است. به منظور تحلیل آماری از تحلیل واریانس چندمتغیری اندازه گیری مکرر (طرح دو بین - یک درون) استفاده شد. مطابق با نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری اثر بین آزمودنی، میان دو گروه با ریسک بالا (شامل ریسک فاکتور زیستی و رفتاری) و پایین (صرفاً شامل ریسک فاکتور رفتاری) اثر معناداری پیدا نشد. بنابراین، ریسک فاکتورهای زیستی و محیطی در سنین کمتر از 40 سال بر تغییر پذیری ضربان قلب تاثیرگذار نیستند و ضرورت بررسی ریسک فاکتورها در سنین بالاتر از 40 سال مطرح می گردد.